بررسی تطبیقی مبانی فقهی و حقوقی صید و ذباحه از دیدگاه فریقین

توضیح

چکیده: صید به معنی گرفتن حیوان یا حیواناتی است که تحت تملک هیچ‌کس نیستند و ذبح به معنی سر بریدن و پاره کردن گلوی حیوانات است. در خصوص احکام، شرایط و مبانی صید و ذباحه سوالات متعدد، و پیرو آن، دیدگاه‌های مختلفی در مذاهب پنجگانه اسلامی وجود دارد؛ از جمله آن سوالات این است که آیا صید یا ذبح با هر روشی یا با هر وسیله‌ای باعث حلیّت گوشت حیوان می‌شود یا خیر؟ مبانی مشروعیت و احکام و شرایط مختلف صید و ذباحه در نگاه فریقین چیست؟ فقهای مذاهب چه دیدگاه‌های مشترک و یا اختلافی دارند؟ اهمیّت بررسی این موضوع به ابتلای فراوان جامعه اسلامی به آن برمی‌گردد. در این پژوهش که به روش تحلیلی توصیفی انجام شده، با بررسی ابزار و وسایل شرعی ذبح و شکار و مبانی فقهی آنها از دیدگاه‌ فریقین چنین به دست آمده که هرچند از نگاه فقهای مذاهب، صید و ذباحه، شرایط و احکامی دارد؛ اما با توجه به مبانی مختلفی که فریقین در این موضوع مطرح کرده‌ و نیز تحلیل و تفسیری که از آن مبانی به عمل آورده‌اند، گذشته از برخی اشتراکات، اختلاف نظرهای مهمی هم با هم دارند که از جمله‌ی آنها شکار با حیوانات شکاری و ابزار ذبح است.
واژه‌های کلیدی: فقه، ذبح، فریقین، فقه جعفری، بررسی تطبیقی، شکار حیوانات، نظام حقوقی