ضمان قهری در جراحی زیبایی (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

طبابت یکی از ضرورت ها و نیازمندی ها جامعه است و افراد غالباً برای درمان به پزشک مراجعه می نمایند اما گاهی از موارد، رجوع به پزشک برای درمان نیست بلکه برای زیبایی می باشد. گاهی جراحی زیبایی ضروری است مانند جراحی ناشی از سوختگی و گاهی جراحی ضروری نیست مانند کسی که برای زیبایی، بینی را جراحی می نماید. در تمام موارد فوق ممکن است ضرر و زیانی به بیمار وارد شود. اعمالی که پزشک برای درمان بیماری و یا جراحی های ناشی از بیماری و حوادث انجام می دهد غالباً ضروری است. اگر در پیشینه فقهی، عمل پزشک را دارای جنبه احسانی دانسته است اما امروز طبابت به عنوان یک حرفه و شغل و ممر درآمد می باشد و از جنبه احسانی محض خارج شده است. علی الخصوص در مورد جراحی زیبایی و غیر ضروری، طبابت به صورت یک فعل تجاری به مفهوم اخص حقوقی و اقتصادی انجام می گیرد. در خصوص ضمان پزشک و مبانی حقوقی آن، تحولات زیادی داشته است به نحوی که مبانی ضمان پزشک بر تقصیر و قرارداد و قصور علمی و عملی مطرح شده است و هر یک از مبانی مذکور از حیث آثار و نوع تعهد متفاوت می باشد. غالباً پزشکان با بیماران قرارداد منعقد می نمایند و تعهد بر انجام عمل پزشکی از حیث اینکه مقوله تعهد بر نتیجه است ؟ یا تعهد به وسیله می باشد. بر نوع ضمان پزشک و محدوده آن و شرایط اثبات دعوی و شناسایی مدعی و منکر و سایر آثار مؤثر می باشد و برخی موارد از بیماران برائت اخذ می شود آیا با توجه به نوع مبانی ضمان، برائت در تمام موارد مؤثر است یا خیر؟ در این پایان نامه ضمن بررسی مبانی ضمان پزشک با تأکید بر ضمان قهری پزشک در جراحی زیبایی به بررسی نوع تعهد پزشک جراح و زیبایی و مبانی مسئولیت پزشک جراح زیبایی و تأثیر اخذ برائت بر مسئولیت پزشک بررسی می شود. با عنایت به اینکه انواع جراحی های زیبایی توسعه یافته و در بسیاری از کشورها از جمله ایران، استقبال مردم به جراحی زیبایی زیاد شده است لذا بررسی این موضوع از اهمیت و ضرورت برخوردار است.
واژهای کلیدی:جراحی زیبایی،ضمان قهری