جایگاه تقصیر در مسئولیت مدنی پزشک در حقوق ایران

توضیح

مسئولیت پزشک و ارتباط آن با تقصیر، همواره یکی از موضوعات اساسی و چالش برانگیز در حقوق پزشکی بوده است و این مسئله در رابطه میان پزشک و بیمار و تمامی کارهایی که پزشک برای معالجه بیمار انجام می دهد مطرح می شود خواه تعهداتی که پزشک ملزم به انجام آنها است ناشی از قانون باشد یا قرار داد. آنچه در این پایان نامه تلاش شده است درحد میسور، به آن پرداخته شود. بررسی نوع تقصیر پزشک و به معنای عام تر نوع مسئولیت پزشک و ماهیت تعهدات وی، زاویای مختلف تقصیر پزشکی و نهایتاً نقش تقصیر در مسئولیت مدنی پزشک اعم از قهری و قراردادی است. روش تحقیق در این رساله، توصیفی تحلیلی بوده و در پایان نتیجه گرفته می شود که قانونگذار صرف ورود خسارت به بیمار رافرض تقصیر و مسئولیت پزشک قرار داده و او برای رهایی از مسئولیت باید عدم تقصیر خود را اثبات نماید و نوع و میزان تقصیر در تحقق مسئولیت مدنی پزشک و یا رهایی او از مسئولیت تأثیری ندارد. همچنین برای تعدیل تقصیر مفروض وی، اجازه داده شده است که پزشک قبل از شروع به درمان از بیمار برائت اخذ کند. اما این شرط برائت،تقصیر پزشک و به تبع آن مسئولیت وی را مرتفع نمی نماید بلکه صرفاً از طریق جابه جایی بار اثبات تقصیر، فرض مسئولیت یا فرض تقصیری را که برای پزشک مقرر شده، بلا اثر می کند.
وازه های کلیدی:برائت،مسئولیت مدنی،اصل برائت