عنوان
مشروعیت الهی حکومت در عصر غیبت؛ با نگاهی به آراء علامه نائینی
نویسنده
اصطلاحنامه
ناشر
فصلنامه معرفت سیاسی، بهار و تابستان 1393، شماره 11، ص.: 105-124.
تاریخ نشر
1393
توضیح
نظریة «انتصاب» بر آن است که در زمان غیبت، فقهای عادل جامعالشرایط به صورت عام از سوی خدا و بهواسطة ائمه سلام الله علیها، به ولایت مسلمین منصوب و مشروعیت یافتهاند. از جمله مهمترین ادله عقلی و نقلی نظریة انتصاب، قاعدة لطف و مقبوله عمربن حنظله میباشد. از نظر علّامه نائینی ، حکومت مشروطه در زمان ائمه سلام الله علیها، همان حکومت معصومان است و در زمان غیبت، براساس نیابت عامه فقها به آنها واگذار شده است؛ چراکه مشروعیت حکومت کلاً از سوی شارع و به وسیله نصب است. بنابراین، علامه نائینی براساس پذیرش صریح مقبوله عمربن حنظله، قائل به ولایت انتصابی فقها در عصر غیبت میباشد. اما از آنجا که وی بهدست گرفتن حکومت توسط فقها را در شرایط زمان خود غیرممکن میداند، قائل به مشروطیت عرفی میشود که البته آن هم باید با اذن و تصویب فقها باشد، وگرنه مشروعیت ندارد.
واژه های کلیدی: مشروعیت، نظریه انتصاب، نظریه انتخاب، نصب عام، نظریه مشروطه علامه نائینی.