بررسی مقایسه‌ ای نظریه حکومت اسلامی از دیدگاه محقق نائینی و امام خمینی(فایل منبع موجود نیست)

توضیح

در این پژوهش نظریه سیاسی محقق نائینی و امام خمینی مورد بررسی مقایسه‌ای قرار گرفته است . تا قبل از نهضت مشروطه و ارائه نظریه سیاسی نائینی، در زمینه مباحث مربوط به دولت و حکومت کار درخوری از سوی فقهای شیعی صورت نپذیرفته بود. برای نخستین بار نائینی لزوم تغییر نظام سیاسی مطلقه را به نظامی موافق با قوانین شرع مطرح نمود و به همین جهت وی در فقه سیاسی شیعه دارای نقشی جدی و تحول‌آفرین می‌باشد. امام خمینی نیز نخستین فقیه شیعی است که ضرورت تشکیل حکومت اسلامی در عصر غیبت را مطرح نمود. بدین ترتیب نظریه سیاسی این دو فقیه در قرن اخیر بعنوان دو نقطه عطف مهم در اندیشه سیاسی شیعه محسوب می‌شود. در چارچوب نظریه نائینی ولایت فقیه محور و اساس نظام سیاسی قرار نگرفته است بلکه نقش فقها به نظارت بر امر قانونگذاری محدود شده است . به دیگر سخن، نائینی بیش از آنکه به ولایت فقیه بپردازد به نظارت فقها و حقوق مردم تاکید می‌ورزد. از دیدگاه امام خمینی ولایت جامعه اسلامی در عصر غیبت ، بر اساس نصب الهی متعلق به فقهای جامع‌الشرایط است . بر مبنای نظریه سیاسی ایشان اختیارات حاکم اسلامی فراتر از چارچوب احکام فرعیه الهی است و ولی فقیه می‌تواند در چارچوب تامین مصالح جامعه اسلامی تصمیم گیریهای لازم را اتخاذ نماید. مبنای مشروعیت سیاسی، ماهیت حکومت ، شکل حکومت و نوع ایدئولوژی که نظریه سیاسی این دو فقیه بر آن مبتنی است ، از عمده‌ترین وجوه افتراق نظریه سیاسی آنهاست . در رابطه با وجوه اشتراک آرا سیاسی این دو فقیه باید گفت که هر دو نگرش واحد و تفسیر مشابهی از منشا قدرت سیاسی و برخی جلوه‌ها و ظهور عینی آن دارند و در نظریه سیاسی هر دو نقش اراده مردمی در تحقق نظام سیاسی ملحوظ شده است اما نتیجه‌ای که از بررسی مقایسه‌ای آرا سیاسی نائینی و امام خمینی حاصل می‌شود این است که اگر چه در نظریه سیاسی این دو فقیه مشابهت‌هایی یافت می‌شود اما این موارد مشابهت عمدتا کلی بوده و لذا بیانگر همسویی میان دو نظریه نیست .
واژه های کلیدی: خمینی روح الله، حکومت مشروطه، بررسی تطبیقی، اندیشه سیاسی، حکومت اسلامی، نائینی محمدحسین، ولایت فقیه.