المسئولیة المدنیة للطبیب عن الخطا الطبی فی نقل و زراعة اعضاء البشریة: دراسة مقارنه

توضیح

عنوان فارسی:‌ مسئولیت مدنی پزشک درباره خطای پزشکی در انتقال و کاشت اعضاء بدن انسان (مطالعه مقایسه ای)
اصولی که قانون درباره تعیین اساس مسئولیت مدنی پزشک درباره خطای پزشکی در انتقال و کاشت اندام انسان متعدد است، برخی ازآنها می گویند که اصلی که مورد استناد است همان رضایت کارفرما است که با منافع اجتماعی نیز همراه است، عده ای می گویند که آن اصل، علت قانونی یا انگیزه برای این رفتار است، عده ای نیز اصل را حالت ضرورت قرار می دهند، در هر صورت همه این اصول قابل اتکا نیستند مگر زمانی که قانونی برای حل و فصل کردن هر گونه اختلاف وجود نداشته باشد، وقتی قانون درباره مجاز بودن این رفتار تصریح دارد کسی که این تصرف را انجام می دهد، حق تایید شده قانونی دارد با در نظر گرفتن اینکه فضایی که قانون برای این رفتار فراهم کرده است سرشتی شرعی و قانونی دارد و مطلق نیست بلکه مقید به دیدگاه های فقهی و قانونی است در مقابل تعیین شرایط مسئولیت مدنی پزشک درباره اشتباه پزشکی در انتقال یا کاشت اندام انسانی واجب است که در هنگام اقدام به هر گونه رفتار قانونی درباره اندام بشری فراهم باشد و کلیت آن دستیابی به توافق و رضایت است میان اهدا کننده و گیرنده است، و این توافق صحیح نیست مگر اینکه شایستگی کامل و سلامت اراده محقق باشد. اینکه دخل و تصرف در این اندام انسانی اهلاق و نظم عمومی را تحت تاثیر قرار ندهد مانند دخل و تصرفی که منجر به مرگ یا معلولیت دائمی یا درهم آمیخته شدن نسل ها شود. چنانچه قانون انتقال و کاشت اندام انسانی عراق شماره 5 سال 2010 در ماده دوم تاکید می کند که (انتقال هیچ عضو یا بخشی از عضو یا بافتی از بدن انسان زنده با هدف کاشت در بدن انسان دیگر مجاز نیست مگر به دلیل ضرورتی که حفاظت از زندگی گیرنده یا درمان او از بیماری جدی آن را اقتضا کند به شرط اینکه انتقال تنها ابزار برای برآوردن این ضرورت باشد و اینکه انتقال اهدا کننده را در معرض خطر جدی که سلامتی یا زندگی او را تهدید کند، قرار ندهد و پیونداندام،بخش هایی از اندام،بافتها و یا سلولهای تولید مثل که منجر به مخلوط شدن نسل میشود ممنوع است) همچنانکه این تصرف در اندام انسان با هدف محقق کردن هدف درمانی بهتر برای بیمار است، اشکالی ندارد که هدف از این کار دستیابی به منفعت عمومی باشد که سود آن هم به جامعه و هم بیمار باز می گردد. هر عمل جراحی که در طی آن یکی از اندامهای بدن فرد با هدف کاشت در بدن شخص دیگر بریده می شود باید ضرورت آن از سوی یک کمیته پزشکی صالحه که طبق قانون مجاز است چنین تصمیمی بگیرد تایید شود، در این حالت هم اهدا کننده و هم گیرنده باید درباره عواقب نتایج اثبات شده واحتمالی این رفتار روشن و مطلع شوند. این برای زمانی است که اهدا کننده زنده باشد اما زمانی که فرد مرده باشد، وظیفه این کمیته در وهله اول اطمینان پیدا کردن درباره وفات فرد است تا اندام ها از بدن او برداشته شود. همچنانکه قانون عراق که مخصوص انتقال و کاشت اندام بشری است تایید می کند که (انتقال و کاشت اندام عبارت است از انتقال بافتی از بدن شخص اهدا کننده زنده با موافقت خود او یا فرد مرده مطابق با موازین شرعی و قانونی)
واژهای کلیدی: مسئولیت،پزشک،اشتباه پزشکی،اندام انسانی،شهری