عنوان
پژوهشی در حکم فقهی فیلتر (شبکه های تلویزیونی، صفحات وب و شبکه های اجتماعی مجازی)
اصطلاحنامه
امر به معروف و نهی از منکر (Ordering Good and Forbiding Bad) | اینترنت (Internet) | حق دسترسی به اینترنت -- ایران -- سیاست دولت (Right to Internet access -- Government policy -- Iran) | حکم فقهی | شبکه های اجتماعی (Social networks) | فضای سایبری | فضای مجازی (Cyberspace) | فیلترینگ (Filtering) | قواعد فقهی
ناشر
فصلنامه فقه، زمستان 1394، شماره 86، ص.: 33-62.
تاریخ نشر
1394
توضیح
مقالۀ پیشِرو، پاسخ این مسئله است: «آیا دلیل فقهی بر جواز یا وجوب فیلتر و مسدود کردن شبکههای تلویزیونی، صفحات وب و شبکههای اجتماعی مجازی وجود دارد؟ این دلیل یا ادله کداماند؟»
براساس این پژوهش و با تکیه بر آرای فقیهان بزرگ میتوان چنین نتیجه گرفت: اصل اولی، حرمت منع دسترسی دیگران به صفحات اینترنت، شبکههای تلویزیونی و شبکههای اجتماعی مجازی است و از دلیل حرمت حفظ کتب ضلال نمیتوان برای وجوب فیلتر بهره برد. اگر شبکههای تلویزیونی، صفحات وب و شبکههای اجتماعی مجازی مصداق منکَر باشند، میتوان از دلیل نهی از منکر بر وجوب فیلتر استفاده کرد. ضمن اینکه اگر این عمل مستلزم ضرر جانی و مالی و یا حتی تصرف در اموال باشد (که معمولاً اینگونه است) اذن حاکم شرع لازم است.
واژه های کلیدی: سایت، فیلترینگ، ماهواره، کتب ضلال، نهی از منکر، ظلم، ایذاء.