آسیب‌شناسی شبکه‌های اجتماعی مجازی در پرتو قواعد فقهی

توضیح

فضای مجازی یکی از دستاوردهای نوظهور بشریت است و جوامع را به خود جذب نموده است. در احکام فقهی، فضای مجازی از موضوعات مستحدثه بوده و در حال دگرگون ساختن سیمای زندگی جوامع است. فضاهای مجازی و سرویس های ارائه شده در قالب آن، در عین حال که ابزار مفیدی برای کسب و تبادل اطلاعات است ،اما می تواند مخرب نیز باشد. جاذبه فضاهای مجازی باعث شده بسیاری از انسان ها به جای تعامل با خانواده خود، رایانه را برگزینند که این موضوع باعث به وجود آمدن انزوای اجتماعی در میان آنان می شود. هدف نهایی این پژوهـش، بررسی آسیب شناختی فضای مجازی و نیز کـشف ابداع و تبیین توصیه ها و سیاست هایی مؤثر، برای کاهش پیامدهای نامطلوب فضای مجازی و بهره گیری شایسته از فرصت های پدیـد آمـده از فـضاهای مجازی با کاربرد قواعد فقهی در این زمینه می باشد. برای انجام این تحقیق به روش کتابخانه ای و فیش برداری با توصیف و استناد به آیات و روایات و دیدگاه فقهاء و حقوقدانان پرداخته شده است. براساس این پژوهش می‌توان چنین نتیجه گرفت: اصل اولی، عدم حرمت ومنع دسترسی به اینترنت، شبکه‌های تلویزیونی و شبکه‌های اجتماعی مجازی است و از دلیل، حرمت حفظ کتب ضلال ، نمی‌توان برای وجوب فیلتر بهره برد. اگر شبکه‌های تلویزیونی، صفحات وب و شبکه‌های اجتماعی مجازی مصداق منکَر باشند، می‌توان از دلیل وجوب نهی از منکر بر وجوب فیلتر استفاده کرد. ضمن اینکه اگر این عمل مستلزم ضرر جانی و مالی و یا حتی تصرف در اموال باشد ،موجب مسئولیت مدنی وکیفری خواهدبود.
واژه های کلیدی: قواعد فقهی، آسیب شناسی، فیلترینگ، فضای مجازی.