بررسی فقهی حقوقی منع پخش برنامه های شبکه های ماهواره ای با توجه به حق دسترسی آزاد همگان به اطلاعات

توضیح

در عصر حاضر، رسانه‌ها و وسایل ارتباط جمعی یکی از ابزار‌های انفکاک ناپذیر زندگی تبدیل شده است. از جمله آن‌ها ماهواره‌ها هستند؛ که، در فضای ماورای جو نقش‌های مختلف و مثبت و منفی ایفا می‌کنند. اطلاعاتی عالی در راه کنترل تسلیحات، ارائه اخبار و اطلاعات به شمار رفته و احساس امنیت فرهنگی و اجتماعی بیشتری را ایجاد می‌کنند. یعنی همزمان هم تعرضی و هم غیر تعرضی هستند. قادرند با پخش مستقیم امواج تلوزیونی، بدون وارد کردن خللی بر حاکمیت دولت‌ها با استفاده از حق دسترسی آزاد همگان به اطلاعات مرزهای کشورها را پوشش دهند. این تحقیق به بررسی دیدگاه فقهی- حقوقی منع پخش شبکه‌های ماهواره‌ای می‌پردازد که در این راستا عده ای از کشورها که از سیاست جریان آزاد اطلاعات حمایت می‌کنند، بر این عقیده‌اند که تمامی کشورها می‌توانند به پخش برنامه‌ها از طریق ماهواره اقدام کنند. در واقع حق استفاده از آن افراد است. اما گروهی نیز در برابر این سیاست مقاومت کرده و آن را از لحاظ حقوقی به چالش می‌کشانند؛ و حاکمیت دولت‌ها را مطرح می‌کنند. در این میان برخی از فقها و مراجع هم برخی از برنامه‌ها را به دلیل مغایرت با شئونات فرهنگی و اسلامی غیر مجاز اعلام کرده، و با قانون ممنوعیت تجهیزات ماهواره‌ای کشور موافقند. در ضمن در این تحقیق به بررسی نظریه‌های حقوقی حاکم بر فضا و اقدامات متقابل دولت‌ها طبق اسناد موجود در حقوق بین‌الملل و اعلامیه‌ها، قعطنامه‌ها، توافقنامه‌ها، و همین‌طور به مسائل فقهی-حقوقی داخلی برنامه‌های ماهواره‌ای، با توجه به نتایج آزادی و حق دسترسی همگان به اطلاعات و محدودیت‌های شبکه‌های ماهواره‌ای به طور مختصرپرداخته‌شده‌است.
واژه های کلیدی: ماهواره، فقه، حقوق، آزادی.