پرسش و پاسخ از محضر استاد آیت الله عزالدین زنجانى درباره شبیه‌سازی

توضیح

سؤالاتى را در رابطه با شبیه سازى طرح فرموده بودید; با دقت در اطراف مسئله, آنچه به نظر قاصر رسید, به ترتیب مکتوب پاسخ داده مى شود. العلم عندالله سبحانه و تعالى و علیه التوکل: 1. آیا مطالعات ژنتیکى شبیه سازى انسان, از نظر شرعى جایز است یا نه؟ آیا جامعه پزشکى مسلمان, مجاز هستند وارد مطالعه این شیوه علمى شوند یا صبر کنند تا دیگران تجربه نموده و از نتایج آن بهره مند شوند؟ ج1: بنابر اصل اباحه, مطالعه کردن در شبیه سازى انسان اشکالى ندارد. و این که بعضاً به آیه 119 سوره نساء (ولآمرنهم فلیغیّرن خلق الله) تمسک مى شود که این کار تغییر در خلقت و جایز نیست, درست به نظر نمى رسد; چه این که اولاً, مراد از تغییر خلق الله در روایات وارده, به امر خدا یا دین خدا تفسیر شده, یعنى امر خدا به خداپرستى که از فطرت پاک توحیدى انسان نشئت مى گیرد, نهاده شده و ربطى به موضوع فوق ندارد. و ثانیاً, خود شبیه سازى تغییر در خلقت نیست; بلکه استفاده از خلقت و بهره گیرى از امکانات موجود در خود انسان است و این دلیل بر عظمت خداست که بشر با پیشرفت علوم به رمز و رازهاى نهفته در انسان پى مى برد; مثل کشف اتم که یک کشف بسیار بزرگى است. گرچه بعضى آن را مورد سوءاستفاده قرار داده اند, ولى باید جلوى سوءاستفاده را گرفت, نه اصل قضیه را. پس هیچ دلیل قرآنى و غیر قرآنى بر منع چنین کارى نداریم و مجازاتى هم ندارد.
واژه‌های کلیدی: شبیه سازی، انسان، فقه، اسلام، آیت الله عزالدین زنجانى