اقتصاد اسلامی، تکیه بر سرمایه داخلی یا خارجی و اقتصاد ایران

توضیح

در دنیای امروز نظام‌های اقتصادی مطرح در جهان نسبت به مسائل و موضوعات اقتصادی نگرش و دیدگاه خاصی داشته و در چارچوب قوانین و مقررات وضع‌شده خود به برقراری روابط با سایر کشورها می‌پردازند. اقتصاد اسلامی نیز به‌عنوان مجموعه‌ای از قوانین، نظریات، نهادها والگوهای موردقبول شریعت اسلامی در قالب مکتب اقتصادی از این قاعده مستثنی نیست. در این راستا هدف اسلام و اقتصاد اسلامی نسبت به سرمایه‌گذاری و ازجمله سرمایه‌گذاری خارجی با آنچه در نظام‌های اقتصادی دیگر تعقیب می‌شود متفاوت است. یکی از اساسی‌ترین و مهم‌ترین عواملی که می‌تواند باعث رشد و توسعه اقتصادی کشورهای درحال‌توسعه ‌شود، سرمایه است که ممکن است توسط عوامل خارج از کشور تأمین شود. مطالعه پیش رو به بررسی دیدگاه اقتصاد اسلامی در باب تکیه و استفاده از سرمایه‌گذاری داخلی یا خارجی در کشور ایران می‌پردازد. روش تحقیق پژوهش حاضر ازنظر فرآیند اجرا ترکیبی بوده و با استفاده از رویکرد متوالی- تغییرپذیر به بررسی دو بخش متفاوت کمی و کیفی و سپس ترکیب و تفسیر نتایج مطالعه در قالب فرا استنباط می‌پردازد. قلمرو پژوهش حاضر کشور ایران و داده‌های پژوهش نیز میزان سرمایه‌گذاری داخلی و خارجی در بازه زمانی 1381- 1394 می‌باشد. نتایج تجزیه‌وتحلیل داده‌ها و اطلاعات کمی و کیفی پژوهش حاضر با توجه به آمار سرمایه‌گذاری خارجی و عملکرد قانون تشویق و حمایت از سرمایه‌گذاری خارجی در حوزه سرمایه‌گذاری خارجی در قالب فرا استنباط نشان می‌دهد که نظام اقتصادی حاکم بر کشور ایران با آنچه به‌عنوان اقتصاد اسلامی درکشورعنوان شده است انطباق کامل ندارد. همچنین نتایج حاصله پژوهش حاضر علل اصلی پایین بودن سرمایه‌گذاری خارجی در ایران را مشکلات ساختاری موجود در اقتصاد ایران و سیاست خارجی دولت‌های دیگر کشورها نسبت به ایران می‌داند.
واژه‌های کلیدی: سرمایه‌گذاری، سرمایه داخلی، سرمایه خارجی، اقتصاد اسلامی، قوانین ومقررات، اقتصاد ایران.