توضیح

علم حقوق، از موضوعات گوناگونی بحث می‌کند، که بیشتر آنها به موضوع دیگر بنام ((شخص)) بازگشت می‌نماید. شخص موجودیست که می‌تواند صاحب حقوق و متعهد به تکالیف گردد. این موجود یا انسان است که بطور واقعی صلاحیت تملک حقوق و تعهد به تکالیف را دارد و یا موجودات دیگری که بطور اعتباری و با جعل ((شخصیت حقوقی)) برای آنها واجد این صلاحیت هستند. در علم حقوق از این دسته موجودات به ((اشخاص حقوقی)) تعبیر می‌کنند. این اشخاص آغاز و پایانی دارند و دارای مصادیق گوناگونی هستند که با توجه به گسترش فعالیت و نفوذشان به صورت قدرتهای اجتماعی مدرن در آمده و در صحنه‌های مختلف سیاسی، فرهنگی، اجتماعی و اقتصادی حضور دارند. فقهای اسلامی نیز با مفهوم این پدیده آشنایند و در لابلای مباحث فقهی از آن یاد نموده‌اند. شخصیت حقوقی موضوعاتی که بنام اشخاص حقوقی خوانده می‌شوند، آثار و نتایجی به همراه داشته است که از آنجمله می‌توان به نام و نشان، اقامتگاه، تابعیت ، اهلیت ، دارائی و مسئولیت آنها اشاره داشت . این شخصیتها از لحاظ تملک حقوق، اهلیت تمتع همه نوع حقوق را، بجز آنچه که خاص طبیعت انسانی است ، دارنده بنابراین همانگونه که در مورد اشخاص حقیقی، اصل بر اهلیت آنهاست و عدم اهلیت امری استثنائی است ، در مورد این اشخاص نیز وضع بهمین گونه است . پس اشخاص حقوقی نیز می‌توانند وصی، داور، کارشناس ، قیم و ناظر واقع گردند. چنانکه می‌توانند از حقوق معنوی و فکری، همچون حق مولف بهره‌مند گردند . اشخاص حقوقی نه تنها از حیث اهلیت ، صلاحیت عام دارند، از لحاظ وجود نیز استقلال دارند. وجود این موجودات هیچ گونه بستگی به دولت ندارد، بلکه آنها وجود خود را بر دولتها تحمیل می‌کنند.
واژه‌های کلیدی: شخصیت حقوق، اشخاص، اهلیت، صلاحیت، حقوق