سقط درمانی؛ جستاری انتقادی درباره انحصار رضایت مادر در رفع مطلق ضمان سقط (نقد و پیشنهاد اصلاح اثر حقوقی اذن پدر در ماده واحده سقط درمانی)

توضیح

در ماده واحده سقط درمانی تجویز می شود که اگر بیماری مادر یا بیماری جنین حاصل شود، با قانون، پزشک متخصص و اذن مادر ممکن است درمان شود. لکن از قانونی «سقط... با عبارت رضایت زن مجاز می‌باشد و مجازات و مسئولیتی متوجه پزشک مباشر نمی‌شود» معلوم می‌شود که فقط از مادر سقط درمانی می‌تواند رافع مسئولیت دیه سقط از پزشک مباشر باشد. اما تقنین ذکر شده با تعارض فقهی و قانونی است. زیرا جواز سقط درمانی به‌همراه عدم تعهد ضمان دیه در فقه امامیه منصرف است به فرض بیماری مادر و حفظ نفس مادر، نه فرض بیماری جنین. همچنین بر تعریف ماده ۷۱۸ ق.م.ا، عدم‌ثبوت دیه در سقط درمانی، منوط به انجام سقط برای بیماری مادر یا همان حفظ نفس مادر است. این در حالی است که «بیماری جنین» در ماده واحده سقط درمانی از مجوزهای سقط به‌همراه عدم‌مسئولیت پزشک مباشر شناخته شده است.
واژه های کلیدی: سقط درمانی، دیه سقط جنین، رضایت مادر، رضایت پدر.