بررسی شخصیت حقوقی شرکت های مدنی در حقوق ایران وفقه امامیه (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

شخصیت حقوقی از این حیث دارای اهمیت است که نقطۀ آغاز تعهدات شرکت را معین می کند. در واقع، تا قبل از تحقق شخصیت حقوقی علی الاصول، نمی توان تعهداتی را که شرکا برعهده گرفته اند بر عهده شرکت گذاشت؛ چرا که شرکتی وجود ندارد . کلیه شرکت های در حقوق ایران چنین راه حل دقیقی وجود ندارد. در واقع، ماده 385 قانون تجارت که مقرر می کند به هیچ وجه معین نمی کند که این شخصیت حقوقی از چه زمانی ایجاد، تجارتی مذکور در این قانون شخصیت حقوقی دارند می شود. برعکس، قانون گذار ما در ماده 385 برای تشکیلات غیر تجارتی، تاریخ دقیق ایجاد شخصیت حقوقی را معین کرده است که از تاریخ ثبت در دفتر مخصوص وزارت دادگستری است. مؤسسات و تشکیلات دولتی و شهری نیز به محض ایجاد و بدون احتیاج به ثبت، دارای شخصیت حقوقی می شوند (ماده 385 ق.ت). پس، به طور مسلم، شرکت های تجاری همانند مؤسسات و تشکیلات دولتی برای آنکه شخصیت حقوقی پیدا کنند نیاز به ثبت ندارند؛ اما از چه تاریخی دارای شخصیت حقوقی می شوند؟ پاسخ کلی به این سؤال در ادامه پژوهش قابل بررسی میباشد. درپژوهش حاظر که با روش توصیفی وتحلیلی و با جمع اوری مطالب بصورت کتابخانه وبازار فیش برداری سعی دربررسی شرکت های مدنی در حقوق و فقه ایران و اوصاف ان و نقطه نظرات حقوقدانان مورد کنکاش قرار گرفته میشود و در پایان به یک نتیجه گیری به جهت پایان این مقال خواهیم پرداخت.
واژه‌های کلیدی: شرکت، مدنی، شخصیت حقوقی، تجاری، فقه امامیه