بررسی فقهی سقط جنین ناشی از بیماری های مغزی

توضیح

همزمان با پیشرفت علم،مسائل جدیدی در زمینه فقه به وجود می آید.یکی از این مسائل،سقط جنین به علل پزشکی می باشد.فقهای امامیه حکم اولیه سقط جنین را حرمت میدانند و تنها در مواردی که بارداری سلامت و جان مادر را تهدید کند یا ناهنجاری های جنینی باعث حرج مادر شود،تا قبل از ولوج روح در جنین،سقط را مجاز میدانند.طبق نظرمشهور فقها سقط جنین بعداز ولوج روح، مطلقا جایز نیست.البته برخی باتمسک به قواعد فقهی،فتوا به جایز بودن سقط جنین بعد از ولوج روح تنها در صورتی که جان مادر در خطر باشد ،داده اند.درجنین دارای بیماری های مغزی،اگر این بیماری موجب حرج مادر شود،چه حرج فعلی چه حرج استقبالی متآخم به یقین تاقبل از ولوج روح،سقط آن جایز است که فقط حرج جسمی مادر راشامل می شود نه حرج آبرویی و اجتماعی.صرف وجوداین بیماری ها جواز سقط نمی باشند و حرج باید یقینی باشد.حال آنکه تشخیص این بیماری هایقینی نیستند و صرفا قرائن و احتمالاتی بر وجود آنها هست و با این احتمالات نمی شود به حرج یقینی رسید.علی ایحال بعداز ولوج روح این بیماری ها هرچند موجب حرج مادر شود،سقط جنین مطلقا جایز نیست.هدف پژوهش،بررسی مبانی سقط قانونی جنین به ویژه جنین دارای بیماری های مغزی ازنظر فقه امامیه می باشد که باتوجه به اینکه تشخیص این بیماری ها دشوار است و اگرهم تشخیص داده شود،به دلیل اینکه هیچ چیز در علم پزشکی حتمی نیست،نمیتوان به راحتی جواز سقط صادر کرد.بررسی فقهی دراین زمینه،به دلیل عدم پیشینه و همچنین پیچیدگی های موجود دراین مسئله و ضرورت جامعه برحفظ جان جنین،براهمیت آن افزوده وآن را توام با نوآوری کرده است.روش تحقیق،توصیفی و تحلیلی می باشد و با ابزار کتابخانه ای و فیش برداری مطالب گردآوری شده است.
واژه های کلیدی: سقط جنین، سقط درمانی، حق حیات، احکام فقهی، بیماری های مغزی، ولوج روح.