قمار و شرط‌بندی اینترنتی در حقوق جزای ایران

توضیح

پدیده شوم قمار، بخت آزمایی و شرط بندی از قرنها پیش همواره به عنوان یک معضل اجتماعی و اقتصادی مطرح بوده است و با تحریک حس طمع ورزی و بلندپروازی انسان ها عده کثیری از آن ها به ویژه جوانان که به گمان خود می‌خواهند راه صد ساله را یک شبه طی نمایند را در این بلای خانمان سوز گرفتار کرده و بعضاً به نابودی کشانده است. به همین لحاظ از صدر اسلام، شرع مقدس در کنار تحریم مسکرات و بت پرستی، قماربازی و شرط بندی را نیز تحریم نمود است. بر این اساس در قوانین کیفری جمهوری اسلامی ایران نیز، به موجب مواد 705 تا 711 از کتاب پنجم قانون مجازات اسلامی - تعزیرات و مجازات های باز دارنده مصوب 1375، موضوع قماربازی، خرید و فروش آلات قمار، دایر کردن قمارخانه و هرگونه مساعدت و معاونت در ارتکاب این افعال را جرم انگاری گردیده است. اما امروزه با پیشرفت تکنولوژی و فناوری های نوین ارتباطی، این جرایم نیز از شیوه های سنتی خود در قالب آلات قمار خارج شده و در فضای مجازی با سامانه‌های رایانه‌ای شبیه سازی شده است به نحوی که بسیار متنوع و سهل الوسول تر از قمار سنتی، بدون نیاز به مکان مشخص و محدودیت های جغرافیایی، در سطح بسیار گسترده تری اقشار مختلف جامعه و به ویژه جوانان را اسیر این سوداگری و فعالیت شیطانی نموده است و علاوه بر ورود آسیب های کلان اقتصادی، موجب از هم گسیختگی و فروپاشی خانواده ها و بروز یک پدیده شوم فرهنگی شده است. قانون فعلی در خصوص «قمار آنلاین» دارای ابهام است و از سوی دیگر در خصوص «شرط بندی» و «بخت آزمایی» که هر کدام علی رغم مشابهت‌ها، تفاوت‌های ماهوی دارند نیز جرم انگاری نشده است . در نهایت مجلس شورای اسلامی برای جبران این خلاء اقدام به تصویب ماده واحده‌ای در خصوص قمار و شرط بندی اینترنتی نمود. در این تحقیق به بررسی معنا و مفهوم قمار و شرط بندی اینترنتی، رویکرد حقوق کیفری ایران در خصوص آن و اینکه قمار و شرط بندی اینترنتی چه مواردی را شامل می‌شود خواهیم پرداخت.
واژه‌های کلیدی: قمار، حقوق کیفری، اینترنت، شرط بندی