عنوان
بازخوانی مبانی فقهی حرمت و ممنوعیت تولید و استفاده از از سلاح های هسته ای
نویسنده
اصطلاحنامه
تحریم (Sanction) | سلاح ها -- قوانین و مقررات -- ایران (Weapons -- Law and legislation -- Iran) | سلاح های کشتار جمعی (فقه) (Weapons of mass destruction (Islamic law)) | سلاح های هسته ای (فقه) (Nuclear weapons (Islamic law)) | مجتهدان و علما -- دیدگاه درباره سلاح های هسته ای ('Ulama -- Views on nuclear weapons) | ممنوعیت
ناشر
فصلنامه مطالعات فقه و حقوق اسلامی، بهار 1399، شماره 22، ص.: 207-232.
تاریخ نشر
1399
توضیح
سلاح های هسته ای که پر رنگ ترین مصداق تسلیحات کشتار جمعی به حساب می آید خطری است که امروزه مهم ترین عامل تهدید بشریّت قلمداد می شود؛ در زمینۀ ساخت و تکنولوژی تولید سلاح های مذکور، دو رویکرد متفاوت فقهی وجود دارد؛ برخی از فقیهان با استناد به دلایل نقلی متعدّد مانند آیه شریفۀ «و أعدّوا لهم ما استطعتم من قوّه» بر این باورند که به منظور ایجاد کمربند دفاعی در برابر دشمن، در اختیار داشتن امکان مزبور جایز و برخی تا حکم به وجوب پیش رفته اند ولی در مقابل این دیدگاه، عدّه دیگری بر عدم جواز ساخت و در اختیار داشتن سلاح های هسته ای تأکید دارند؛ البته حرمت بکارگیری این سلاح ها مورد اتفاق میان ایشان می باشد. پژوهش حاضر با استفاده از روش توصیفی تحلیلی و با تکیه بر داده های فضای سایبری تلاش می نماید تا با به چالش کشیدن دلایل دیدگاه جواز تولید - که بعضاً نظیر دلالت بدوی آیه مورد اشاره بر جواز مطلق هر نوع ایجاد آمادگی، خود را قوی و متقن می نمایانند، عدم جواز را ثابت کرده و ضمن اثبات عدم جواز، شاهدی بر موضع صلح طلبانۀ اسلام باشد؛ موضعی که امروزه مورد آماج حملات و تهمت ها قرار گرفته است.
واژه های کلیدی: سلاحهای هسته ای، حرمت استفاده، حرمت تولید، تسلیحات کشتارجمعی.