عنوان
تاثیرات نظریه خطابات قانونی امام خمینی بر انقلاب اسلامی
نویسنده
اصطلاحنامه
امام خمینی (Imam Khomeini) | انقلاب اسلامی ایران (Islamic Revolution of Iran) | خطابات قانونی (فقه) (Legal commands (Islamic law)) | خمینی، روح اله، رهبر انقلاب و بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران، ۱۲۷۹ - ۱۳۶۸. (Khomeyni, Ruhollah, Leader and Founder of IRI) | فقه سیاسی (Political Islamic Jurisprudence)
ناشر
فصلنامه حکومت اسلامی، تابستان 1398، شماره 92، ص.: 114-134.
تاریخ نشر
1398
توضیح
یکی از چالشی ترین مباحث فقه سیاسی دوران معاصر، بحث از وجوب یا حتی جواز انقلاب و تشکیل حکومت اسلامی بوده است. بخشی از این مناقشات، مربوط به مساله شک در قدرت براندازی حکومت پهلوی و اداره جامعه پس از تشکیل حکومت و وظیفه مکلف در این مقام است. به نظر میرسد در رابطه با این مناقشه، نظریه خاص امام خمینی۱ در رابطه با چگونگی توجه خطاب به مکلفین؛ یعنی نظریه خطابات قانونی و لازمه آن؛ یعنی عدم شرطیت قدرت در تکلیف، تاثیر مستقیم بر عملکرد ایشان در مسیر انقلاب اسلامی داشته است. این مقاله با بررسی تاثیرات احتمالی نظریه خطابات قانونی امام خمینی بر انقلاب اسلامی، در دو صورت «شک در قدرت» و «علم به عدم قدرت»، به این نتیجه میرسد که مبنای اصولی امام خمینی برای مشروعیت انقلاب، لازمه نظریه خطابات قانونی در رابطه با شرطیت قدرت در جایی که علم به امکان تحصیل قدرت است، میباشد.
واژه های کلیدی: امام خمینی، انقلاب اسلامی، فقه سیاسی، شرطیت قدرت در تکالیف، نظریه خطابات قانونی.