تحلیل فقهی حقوقی هبه اوراق مرابحه

توضیح

توسعه روابط اقتصادی به عنوان اصلی ترین هدف جوامع نیازمند تامین سرمایه فعالیت های اقتصادی است.در ابتدای شکل گیری روایط اقتصادی به شیوه امروزی ، بانک ها با جمع اوری سرمایه های خرد مردم این وظیفه را به عهده داشتند.به مرور زمان و با ابداع اوراق بهادار نقش بانک ها به عنوان واسطه کاهش یافته و با تکامل روابط اقتصادی ، صاحبان سرمایه به طور مستقیم در فعالیت های اقتصادی مشارکت نموده اند. یکی از اوراق بهاداری که اخیرا در کشور های اسلامی با استقبال قابل توجهی روبه رو شده اوراق مرابحه است . قابلیت انتقال اوراق بهادار موجب می شود که دارنده آن هر زمان که تمایل داشت با معامله اوراق بهادار وجه نقد دریافت نماید.تعیین چهارچوب مناسب برای انتقال اوراق بهادار باید با در نظر گرفتن الزامات و محدودیت های نظام حقوقی انجام شود.در این تحقیق ظرفیت های عقد هبه به عنوان یکی از عقود سنتی اسلامی به عنوان چهارچوب مناسبی برای انتقال اوراق بهادر مرابحه تحلیل و بررسی می گردد. بر اساس یافته های این تحقیق:الف) هبه عقدی است تملیکی ، مبتنی بر مسامحه و دامنه کاربردی گسترده ای دارد و بسته به عوامل مختلف مانند رابطه خویشاوندی ، قصد قربت واهب یا جایگاه شغلی و اجتماعی طرفین می تواند عناوین جداگانه ای داشته باشد. ب)اوراق بهادار غربی مانند اوراق قرضه ، الزاما نشان دهنده مالکیت صاحبان خود نیستند و هدف کسب سود معین در سررسید معین است ولی اوراق بهادار اسلامی که به صکوک معروف هستند مانند صکوک مرابحه نشان دهنده مالکیت مشاعی صاحب آن در دارایی پشتوانه این اوراق بوده و صاحبین آن در اصل سود و ضرر احتمالی شریک هستند. ج)صکوک مرابحه با توجه به اینکه نشان دهنده مالکیت صاحب آن هستند می توانند موضوع عقد هبه واقع شوند.
واژه های کلیدی: هبه، اوراق بهادار، مرابحه، سود