عنوان
انقلاب اسلامی ایران و بسط فقه سیاسی شیعه
نویسنده
اصطلاحنامه
اسلام و دولت (Islam and state) | اسلام و سیاست (Islam and politics) | انقلاب اسلامی ایران (Islamic Revolution of Iran) | حکومت اسلامی (Islamic Government) | سیاست و حکومت (Politics and government) | علوم سیاسی (فقه) (Political science (Islamic law)) | فقه جعفری (Islamic law, Ja'fari) | هویت دینی
ناشر
فصلنامه مطالعات سیاسی، تابستان 1391، شماره 16، ص.: 115-148.
تاریخ نشر
1391
توضیح
پژوهش حاضر با بهره گیری از رویکرد توصیفی - تحلیلی و با هدف تبیین و شناخت تاثیرات انقلاب اسلامی بر بسط و گسترش فقه سیاسی شیعه به رشته تحریر درآمده است. یافته های پژوهش نشان می دهد که این انقلاب به اقتضای هویت دینی اش از یک سو و نقش و جایگاه خاص فقهای شیعه در پیدایش آن از سوی دیگر, فقه سیاسی را به گونه ای ملموس تر با زندگی سیاسی ایرانیان مرتبط کرد. در این مسیر تلاش های فقهی و سیاسی حضرت امام خمینی (ره) پیش از انقلاب و همچنین پس از آن, توانست جایگاه سیاست مبتنی بر شریعت را در جهان بلند کند و بر اعتبار دولت های مبتنی بر شریعت و مخصوصا دولت اسلامی و شیعی بیافزاید. در واقع پیروزی انقلاب اسلامی و تاسیس جمهوری اسلامی بر پایه آموزه های فقهی سیاسی شیعه به ویژه نظریه ولایت فقیه, ضمن تاکید بر اهمیت فقه سیاسی در مجموعه دانش سیاسی ایرانیان, زمینه های ارتقاء جایگاه معرفت شناختی آن را از «دانش احکام شرعی ناظر به زندگی سیاسی» به «دانش سیاسی اسلامی تنظیم کننده زندگی سیاسی» و نیز به مرتبه « نظام سازی» فراهم کرد.
واژههای کلیدی: انقلاب اسلامی، فقه سیاسی شیعه، امام خمینی (ره)، ولایت فقیه، حکومت اسلامی، احکام حکومتی، مصلحت اجتماعی.