بررسی فقهی‌حقوقی استحقاق فرزندخوانده بر دریافت نفقه از سرپرست قانونی

توضیح

برخی شهروندان با طی‌کردن روند قانونی، کودکی را به فرزندخواندگی می‌پذیرند و بدین‌ترتیب خود را متعهد می‌کنند که نیازهای مادی و معنوی‌اش را تأمین کنند. فرزندخوانده، فرزند حقیقی شخص سرپرست محسوب نمی‌شود و حتی از اقارب حقیقی او هم نیست. به همین دلیل برخی معتقدند اسباب نفقه مفقود است و شرعاً فرزندخوانده، حقی بر دریافت نفقه از سرپرست خود ندارد. از سوی دیگر، مسلّماً انسان‌ها در سنین کم نیاز دارند که کسی نفقه‌شان را تأمین کند. قوانین جاری نیز سرپرست را ملزم به انفاق دانسته است؛ لذا در نگاه اولیه به نظر می‌رسد که بین این حکم قانونی و فقه تعارض وجود دارد. نگارندگان در پژوهش پیش رو، این تعارض را مردود می‌دانند و با رویکردی فقهی‌حقوقی و با جمع‌آوری داده‌ها از طریق شیوه کتاب‌خانه‌ای، به مبانی استحقاق فرزندخوانده بر دریافت نفقه از سرپرست خود پرداخته‌اند. در نهایت، تعهد سرپرست را به عنوان منشأ تکلیف او مبنی بر انفاق معرفی می‌کنند.
واژه های کلیدی: فرزندخوانده، سرپرست قانونی، نفقه، قرابت، تعهد