فرزندخواندگی در حقوق ایران و حقوق فرانسه (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

فرزند خواندگی در تاریخ حقوق، سابقه نسبتاً طولانی دارد و در ادوار مختلف با اهداف متفاوتی مورد توجه بوده و در حال حاضر به صورت کامل، ساده یا ناقص در حقوق کشورهای غربی با آثار متفاوت پذیرفته شده است.در زمان‌های گذشته در میان بابلیان و رومیان نیز فرزندخواندگی رواج داشته است. در ایران باستان نیز به ویژه در زمان ساسانیان فرزندخواندگی مورد پذیرش و مرسوم بوده است. خصوصاً با توجه به نقشی که دین زرتشت در آن ایام داشته و اعتقاداتی که زرتشتیان در مورد فرزندخواندگی دارند. در قرآن کریم نیز درمورد سابقه فرزندخواندگی مطالبی بیان شده است به خصوص در مورد حضرت ابراهیم (ع)، حضرت یوسف (ع) و حضرت موسی (ع)، در زمان جاهلیت نیز فرزندخواندگی در میان اعراب مرسوم بوده و فرزندخواندگان همچون فرزندان خونی و واقعی والدین بوده‌اند.با ظهور اسلام فرزندخواندگی منسوخ شده و بنابر نظر فقهای شیعه و سنی حتی حرام اعلام شده است زیرا در نظام حقوقی اسلام نسب منحصراً از طریق ولادت مشروع ایجاد می-شود، بنابراین فرزندخواندگی باعث ایجاد نسب قراردادی نمی‌شود. همچنین ممکن است بر اثر فرزندخواندگی اختلاط نسل و مشکلات بعدی پیش آید.اما در دین اسلام در مورد نگهداری از یتیمان و کودکان بی سرپرست توصیه‌ها شده است لذا قانونی در ایران برای حمایت از کودکان بدون سرپرست به تصویب رسید و به موجب قانون حمایت از کودکان بدون سرپرست، خانواده‌های فاقد فرزند، تحت شرایط خاصی می‌توانند کودکان بی سرپرست را سرپرستی نمایند، بدون آن‌که آثار قرابت نسبی، از قبیل ارث و حرمت نکاح بین آنان ایجاد شود. البته باید توجه داشت برخی تکالیف و وظایفی که در اسلام بر عهده پدر و مادر واقعی گذاشته شده است مانند حضانت و نفقه را می‌توان برای حمایت از کودک بدون سرپرست، در مورد او هم اجرا نمود.در مجموع به نظر می رسد نهاد سرپرستی در ایران بسیار شبیه فرزند خواندگی ساده در فرانسه است.
واژه های کلیدی: فرزندخواندگی، حقوق ایران