استفتاءات جدید (فایل منبع موجود نیست)

توضیح

سؤال 425- در صورتى که زنى اقرار به زنا کند، و مدّعى شود از زنا حامله شده، ولى متّهم ارتکاب چنین عملى را انکار کند، بفرمایید:
الف) آیا آزمایش‌هاى پزشکى (مانند..) مى‌تواند تحقّق زنا و باردار شدن زن از ناحیه متّهم را اثبات کند؟
ب) چنانچه براى قاضى از این طریق علم، اطمینان، یا ظنّ قوى حاصل شود، آیا مى‌تواند به اقتضاى آن عمل کند؟
ج) در صورت عدم وجود دلیل کافى جهت اثبات حدّ زنا بر مرد، آیا مى‌توان به استناد آزمایش مذکور و اقرار متّهمه (زانیه) متّهم را به جهت ارتباط نامشروع به تعزیر محکوم کرد؟
د) آیا اثبات نَسَب کودک به مردى که همسر این زن نمى‌باشد، و اقرار به زنا هم ندارد، و منکر وجود این انتساب مى‌باشد، صرفاً به استناد آزمایش‌هاى پزشکى (مانند..) ممکن است؟
ه) در صورتى که براى قاضى از این طریق علم، اطمینان، یا ظنّ قوى به رابطه ابُوَّت و بُنُوَّت حاصل شود، آیا مى‌تواند حکم به وجود نسب کند؟
جواب الف تا ه: این گونه آزمایشات زنا را اثبات نمى‌کند، و علم قاضى که ناشى از آن باشد حجّت نیست، و بر اساس آن نمى‌توان بر متّهم حد و حتّى تعزیر جارى کرد، و نَسَب نیز با این آزمایشات ثابت نمى‌شود.

سؤال 426- آیا نظریّه و شهادت پزشک در امور غیر محسوس (معاینات جهت ازاله بکارت، زنا و لواط، تجزیه خون جهت کشف جرم و غیره) و محسوس از نظر شرعى حجّت است؟
جواب: نظر پزشک در این گونه امور، اگر از قرائن نزدیک به حسّ باشد، در صورتى حجّت است که موجب علم و یقین قاضى گردد، و در امور محسوس، اگر داراى شرایط شهادت باشد، حجّت است.