نقش قاعده لاضرر در حق خودداری زن از تمکین خاص (عنوان عربی: دور قاعده لاضرر فی امتناع المرأه من تمکین الخاص)

توضیح

چکیده فارسی: به محض انعقاد عقد نکاح, روابط زوجیت و حقوق و تکالیف ناشی از آن میان طرفین برقرار می شود. با وجود این فقه اسلام و بالتبع آن قانون گذار ایران در مواردی زوجه را از تمکین خاص در برابر زوج معاف دانسته است. قانون مدنی ایران صرفا در فرض ابتلای زوج به امراض مقاربتی, به صراحت عدم تمکین خاص را جایز دانسته است؛ حال آنکه فروض متعدد دیگری موضوع حکم مقنن قرار نگرفته است؛ فروضی چون تشدید بیماری زوجه یا تاخیر در بهبودی وی در نتیجه الزام به تمکین خاص, بیماری مسری زوج یا وجود برخی انحرافات جنسی در وی. در چنین مواضعی با استناد به قاعده لاضرر باید به جواز زوجه در عدم تمکین خاص حکم داد. هر چند اصلاح قوانین حاکم و به ویژه تصریح به برخی مصادیق بارز, ضروری است.
چکیده عربی:عندما تنعقد عقد النکاح, تستقر روابط الزوجیه و توجب الحقوق و الواجبات بین الزوجین. مع هذا, الفقه الاسلامی و یتابعه المقنن الایرانی یجوز للمرأه فی بعض الشئون أن لا تطیع الزوج فی تمکین الخاص, و یجوز لها عدم التمکین اذا ابتلی الزوج بالأمراض المقاربه. والقانون المدنی الایرانی صرح هذا الموضوع فی هذا الشأن خاصه, بینما یوجد فروض أخری, کشده مرض الزوجه, أو تأخیر فی شفائها, أو ابتلاء الزوج با لأمراض المسریه, او وجود بعض الانحرافات الجنسیه فیه. فی هذه الموارد و الفروع, باستناد قاعده لاضرر, یلزم أن یجوز للمرأه فی عدم تمکین الخاص, و اصلاح القوانین الحاکمه خاصه فی بعض البدیهیات الضروری جدا.
واژه‌های کلیدی: تمکین خاص، قاعده لاضرر، انحراف جنسی