بررسی وضعیت نسب و ارث در متولدین ناشی از تلقیح مصنوعی

توضیح

یکی از مسائل مورد اختلاف مباحث حقوقی مربوط به تلقیح مصنوعی می باشد ، مداخله شخص ثالث در تولید مثل مصنوعی انسان باعث ایجاد مباحث حقوقی گسترده ای در این زمینه و در حقوق خانواده شده است . از جمله این مباحث نسب و ارث است . در صورت که کودک ناشی از تلقیح مصنوعی از نطفه شوهر و یا با استفاده از مادر جانشین به وجود بیاید مشکلی از نظر نسب ندارد. اما اگر طفل ناشی از تلقیح مصنوعی حاصل نطفه بیگانه باشد هر چند قانون در این زمینه ساکت است ولی مطابق نظر اکثر علما حقوق نسب به صاحب نطفه بر می گردد و نزدیکی در پیدایش نسب موضوعیت ندارد . قیمومت این اطفال مشمول مقررات قانون مدنی هستند و در این زمینه تفاوتی بین این اطفال با سایر کودکان نیست. قانونگذار در تشخیص نسب ، ضابطه عرفی که به وجود آمدن انسان از اسپرم پدر و تخمک مادر است را پذیرفته است . در ماده 875 قانون مدنی شرط متأخر در ارتباط با ارث بردن جنین را پذیرفته است و معتقد است هر زمان انتساب طفل ناشی از تلقیح مصنوعی به مورث قطعی باشد ، زنده متولد شدن طفل مربوط به تلقیح مصنوعی کاشف از مالکیت او در مورد اسهم الارثش از زمان فوت مورث است و از پدر متوفی اش ارث خواهد برد .
واژه های کلیدی: ارث، نسب، تلقیح مصنوعی، جنین، رحم اجاره ای.