بررسی فقهی حقوقی موجبات فسخ نکاح با نگرش به امراض جدید

توضیح

خانواده یعنی، بنایی که هیچ بنایی نزد خداوند محبوبتر از آن وجود ندارد، این بنا برای استحکام و تداوم هر چه بیشتر، نیاز به قوانین و مقررات خاص دارد لذا هر چیزی که به این بنای الهی آسیب میرساند باید از مسیر زندگی برداشته شود. زن وشوهر دو رکن اساسی و بنیادین خانواده می‌باشند که لازم است از هرگونه عیب و نقصی که بنیان خانواده را مخدوش می‌کند، مبرا باشند. در ایران بعضی از عیوب، نواقص و بیماری‌های جسمی یا روحی، موجب خیار فسخ نکاح می‌شود. این عیب به سه 1- عیب مشترک زوجین (جنون)، 2- عیوب مختص مرد (حضاء، عنن، مقطوع بودن آلت تناسلی)، 3- عیوب مختص زن (قرن، جذام، برص، افضاء، نابینایی از دو چشم، زمین‌گیری). از سوی دیگر تدلیس در نکاح موجب خیار فسخ می‌شود ولی در مقایسه حقوق مدنی ایران و فرانسه تدلیس در نکاح موجب خیار فسخ می‌شود و اشتباه در هویت شخصی موجب بطلان نسبی شناخته شده است، لذا پس از صدور حکم به بطلان، ازدواج باطل می‌شود حال آنکه در حقوق ایران موجب خیار فسخ است. لذا عقد صحیح تلقی شده و آثار خود را تا روز فسخ به همرراه خواهد داشت و از روز فسخ اثر عقد از بین می‌رود، لذا اگر زن قبل از فسخ باردار شود، آن فرزند مشروع خواهد بود. همچنانکه تا روز فسخ، مستحق نفقه هم می‌باشد. آنچه در پی می‌آید تلاشی است در جهت مقایسه قوانین ایران و فرانسه در زمینه نکاح و انحلال نکاح و آثار این انحلال.
واژه‌های کلیدی: فسخ نکاح ایران و فرانسه، طلاق، تفریق جسمانی، عیوب، تدلیس، فقه، تدلیس در ازدواج، خیار فسخ (فقه)، بیماری لاعلاج، عیب، فسخ ازدواج، طلاق، نظام حقوقی، ایران، فرانسه، بیماری