عنوان
بیع زمانی
نویسنده
ناشر
فصلنامه فقه، زمستان ۱۳۸۹، شماره ۶۶، ص.: ۲۱-۶۰.
تاریخ نشر
۱۳۸۹
توضیح
نگارنده پس از ارائه تعریفى از بیع زمانى و تفاوت آن با عقود مشابه، نتیجه حاصل از این قرارداد را مصداقى از ملکیت موقت مىداند. وى در مقاله دیگرى مشروعیت ملکیت موقت را به اثبات رسانده است. سپس نتیجه مىگیرد که مانعى براى پذیرش این عقد در نظام حقوقى اسلام نیست. او در بخش دیگر مقاله به پاسخ این پرسش مىپردازد که بیع زمانى تحت کدامیک از عقود جاى مىگیرد؟ و پس از بررسى به این نتیجه مىرسد که پذیرش این قرارداد نوین در قالب یکى از عقود معیّن و رایج همچون بیع و صلح، دشوار و بلکه ناممکن است، و راه معقولى براى ورود این قرارداد در نظام حقوقى شیعه جز دست برداشتن از توقیفیت عقود و ایجاد زمینه براى تأسیس قراردادهاى نوپیدا نمىتوان یافت.
واژههای کلیدی: بیع، صلح، توقیفیت، عقود، ملکیت موقت.