جراحی زیبایی از منظر فقه

توضیح

چکیده:
جراحی زیبایی از موضوعات مستحدة فقهی است؛ گر چه به شکل امروزین آن در دوران پیشین مطرح نبوده اما ریشه‌های بحث در متون دینی و منابع فقهی ما در دسترس است. حکم فقهی جراحی زیبایی از دو منظر عنوان اولی و عنوان انوی بررسی می‌شود. در حکم اولی اکثر فقهای امامیه قائل به اباحه هستند و عده‌ای هم قائل به حرمت می‌باشند. از ادله قائلین به اباحه می‌توان به اصالة الاباحه و قاعدة سلطه اشاره نمود. قائلین به حرمت حکم اولیة جراحی زیبایی به دلایل حفظ نفس از ضرر و اضرار» تغییر خلقت خدا و مالک حقیقی بودن خداء تمسکک نموده‌اند. در برخی عناوین ثانویه حکم به اباحة جراحی زیبایی شود. غرض عقلایی» اضطرار» ضرورت» عسر و حرج» اهم و مهم و مصلحت از عناوین ثانویه‌ای هستند که جواز جراحی زیبایی را ثابت می‌کنند. در برخی موارد گر چه حکم اولای جراحی زیبایی اباحه است اما فقها بر اساس عناوین ثانویه حکم به حرمت نموده‌اند. از این عناوین ثانویه می‌توان به مس و نظر حرام، تدلیس، غرور، اسراف و ضرر اشاره نمود.
واژه های کلیدی: مسائل مستحدثه در فقه، جراحی پلاستیک، حکم اولی و ثانوی