توضیح

یادداشت: عنوان به زبان فارسی: سیره بین از نظریه و تطبیق اصولی.
سیره یکی از ادله مورد اعتماد در فرایند استنباط است که از آن گاهی به سیره متشرعه و گاهی نیز به سیره عقلا تعبیر شده است و به خاطر اهمیت سیره در عرصه فقه و اصول و نقش آن در نزد علمای متاخر، بحث از آن دارای فوائد علمی و عملی می باشد. بحث از سیره دارای ابعاد فقهی واصولی و جنبه های نظری و تطبیقی است. سوال اصلی این پژوهش آن است که: سیره چیست و چه کاربردهای اصولی و فقهی دارد؟ سیره متشرعه به معنای رفتار عمومی افراد متدین و متشرع در عصر معصومین (علیهم السلام) است؛ اما سیره عقلائی، یک گرایش عمومی در میان عقلاء برای دستیابی به یک روش معین نوعی _ونه شخصی _می باشد که در بر پایه اسباب و عوامل عقلائی بنا نهاده شده و شارع دخالتی در به وجود آمدن آن ندارد. هدف از این مقاله روشن نمودن معنای سیره ، بیان اقسام وحجیت آن، بررسی ارتباط بین سیره و ارتکاز و تفاوت آنها، و نیز تمرکز بر دائره کاربرد سیره به لحاظ اصولی و فقهی است. به دلیل این که بحث از سیره مترتب بر بیان آراء و نظریات اصولیون در این زمینه بوده و ما نیز در صدد بررسی و تحلیل سیره به جهت پذیرش یا رد آن هستیم، از این رو، رویکرد این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد.مهمترین نتایج این نوشتار، بیان اقسام سیره و طرق اثبات آن و نیز اثبات حجیت سیره می باشد. همچنین ارتباط بین سیره که یک سلوک و رفتار خارجی است با ارتکاز که یک تصور ذهنی می باشد روشن می گردد؛ و در ضمن بیان نقاط افتراق و اشتراک بین سیره و ارتکاز و تفصیل بیان ارتباط بین آنها، اقسام ارتکاز و دایره تاثیر آن در مباحث اصولی نیز معلوم می شود. و اما در موارد تطبیق سیره، نمونه ها و مثالهایی بیان شده که معلوم می کند، سیره چگونه به عنوان یک دلیل در مسائل فقهی واصولی مطرح است.
واژه های کلیدی: السيره، السيره العقالئيه، سيره المتشرّعه، الارتكاز، الادلّه اللبّيه، الادلّه اللفظيه.