ایده اصلی پژوهش حاضر آن است که فقدان قصد فعل باعث زوال رابطه سببیت و در نتیجه معافیت از مسئولیت مدنی می گردد. به عبارت دیگر به موجب قاعده اتلاف که در ماده 328 قانون مدنی متجلی شده است ضمان زیان رساننده واجد قصد فعل قطعی است چه دارای قصد نتیجه باشد و چه نباشد. پرسش این است که آیا شخص فاقد قصد فعل مانند نوزاد یا شخص خواب یا کسی که ارتعاش دست دارد و بدون قصد فعل ایراد زیان مالی یا جسمی می نماید، نیز ضامن است یا خیر؟
