عنوان
فقه نظام اجتماعی
اصطلاحنامه
روابط اجتماعی -- جنبه های مذهبی -- اسلام (Social interaction -- Religious aspects -- Islam) | روابط اجتماعی (Social interaction) | روابط اجتماعی (فقه) (Social interaction (Islamic law)) | صدر، سيد محمد باقر، 1931 - 1979م. -- دیدگاه های سیاسی و اجتماعی (Sadr, Muhammad Baqir -- Political and social views) | فقه (Islamic law) | فقه اجتماعی -- نشست ها
پدیدآورسازمانی
مدرسه فقاهت
ناشر
محل نشر
سایت مدرسه فقاهت
نویسنده
تاریخ نشر
1392/11/06
اندازه
10MB
زبان
فارسی
یادداشت
موضوع بحث ما رابطة امامت و نظام اجتماعی بود که در نظر داشتیم این بحث را جهت شناخت بهتر و بیشتر نظام اجتماعی باز کنیم تا این که مشخص شود تأثیر گذاری اصل امامت در نوع نظامی که اسلام برای جامعه در نظر گرفته است چه میباشد و در اینجا به چهار بحث اشاره کردیم که یکی اصل این رابطه مطرح شده است در آیات روایات و در متونی که امامت را اصل و اساس و پایة اصلی این نظام اسلامی قرار داده است الامامة اس الاسلامی النامی اساس اسلام اسلامی که در حال پویایی و شادابی باید باشد و به تناسب تکامل انسان و پیشرفت بشریت و تمدنهای انسانی اسلام پا به پای همة تحولات توانایی پاسخ گویی به همة مشکلات انسان را دارد و همة نیازها را تأمین میکند و این اسلام بر اساس حضور امام معصوم این پویایی را پیدا میکند خب این نگاه و این حضور امام معصوم در همة زمانها که انتقاد شیعة امامیه اثنی عشریه است یکی از امتیازات این مکتب هست که به تعبیر برخی از مؤخرین هیچ مکتبی این امتیاز را ندارد که رابطة انسان با خدا را توسط امام معصوم نصب شده از طرف خدا را قائل باشد و استمرار این ارتباط در همة عصرها و زمانها و مکانها به عنوان یک امتیاز بسیار بسیار ویژه و تأثیر گذار در حرکت جامعة انسانی میباشد حالا این نکته را از یک بعد دیگر امروز من میخواهم باز کنم یعنی وقتی میگوییم که امامت در جامعة اسلامی ودر نظام اسلامی یک حضور و جایگاه ویژه دارد یعنی اولا نظام منهای امامت بی معنی است این ارتباط این قدر تنگاتنگ است علی رغم این که خیلیها وقتی راجع به نظام اسلامی صحبت میکنند از عدالت صحبت میکنند از امنیت صحبت میکنند از آسایش صحبت میکنند از سعادت از پیشرفت صحبت میکنند اما فراموش میکنند که همة این ویژگیها در پرتو یک رکن رکین ویک اصل اساسی است که آن امامت معصوم میباشد که لو لا الحجة لساخت الارض باهلها لو لم یبقی فی الارض الا اثنان لکان احدهما الحجة یا الامام و همینطور یوم ندعوا کل اناس بامامهم و انما انت منذر ولکل قوم هاد آیات وروایات متعددی که حضور امام را یک اصل اساسی و اجتناب نا پذیر در نظام تکوین و تشریع قرار داده است لو لاالحجة لساخت الارض باهلها جایگاه امام را در نظام تکوین گذشته از نظام تشریع و با توجه به این که قبلا اشاره کردیم نظام تشریع مبتنی بر اصول و سننی که درنظام تکوین حاکم است ارتباط تنگاتنگ دارد این نظام تشریع با نظام تکوین بنابراین حضور امام معصوم در جامعة اسلامی و جامعة انسانی یک حضور پر رنگ و بسیار جدی و اجتناب ناپذیر است بنابراین نظام اجتماعی اسلام منهای امامت نمیتواند نظام اسلامی باشد و کلیة مکتبها و فرقی که نظام اسلامی را قبول کردند اما امامت را از او حذف کردند از لحاظ تئوری و فنی و علمی دچار یک کاستی بسیار شدیدی هستند و نمونههایش را ما میبنیم در تاریخ یعنی زمانی که مردم دست از امام معصوم برداشتند افتادن به راهها وصراطهای انحرافی و آن وحدت و انسجامی که امامت به وجود میآورد آن را ازدست دادند و آثار منفی بسیار فراوانی مترتب بر این دست شستن از امام معصوم برای جامعه به وجود آمد علی رغم این که ما معتقدیم که امام معصوم حضور داشته است