توضیح

در میان بزرگان فقه شیعه چنین معروف است که نقدینه هر گونه پول همانند دیگر کالاهای مثلی است که در بدهیها و جبران خسارتها، مثل آن به عهده می آید و کاهش ارزش آن به هنگام پرداخت، نسبت به زمان گرفتن و یا از میان رفتن، بر عهده پرداخت کننده نیست. پی آمد این سخن آن است که اگر کسی مثلا از پنجاه سال گذشته تا کنون، به دیگری صد تومان بدهکار باشد که این مبلغ، در آن روزها ارزش بسیار و توان خرید بالایی داشت، اکنون می تواند یک برگ اسکناس صد تومانیِ امروز را به او بپردازد که به هیچ روی با ارزش آن روزش برابری نمی کند و معنایش آن است که کاهش ارزش پول، به ضمان درنیامده و تنها مثل و معادل اسمی آن را ضامن است. این خود، مساله ای است با اهمیت و پیامدهای فقهی مهمی را در بخشهای گوناگون فقه داراست...
واژه‌های کلیدی: پول، کاهش ارزش پول، ضمان، ارزش پول، کالایی، بهای، ارزش، مال، ضامن