حجاب اجباری به قدر قدرت و مصلحت، شدنی است

توضیح

حاشیه‌ای فقهی بر ماجرای «دختران خیابان انقلاب»، علی اشرف فتحی، مندرج در سایت اجتهاد، تاریخ درج ۲۴ اسفند ۱۳۹۶ش، تاریخ بازدید ۵ بهمن ۱۴۰۰ش.
شبکه اجتهاد: مسأله حجاب زنان در ایران، تاریخی به درازای عمر ورود مدرنیته و مفاهیم مدرن به کشورمان دارد. نه رضاشاه آغازکننده آن بوده و نه توانست پایان‌بخش این جدال باشد؛ بلکه با اجباری کردن پوشش خاص برای مردان و زنان، بدفهمی بزرگ تاریخی بر سر این مسأله ایجاد کرد.
اکنون با موضع‌گیری آیت‌الله خامنه‌ای علیه «دختران خیابان انقلاب»، «فریب‌خورده» دانستن‌ آنان و «کوچک و حقیر» خواندن حرکت‌شان، نقطه عطفی در این جدال پدید آمده است. هم‌سو با وی چند تن از مراجع تقلید قم نیز موج تازه اعتراضات علیه «حجاب اجباری» را محکوم کرده‌اند. آیت‌الله‌ مکارم شیرازی گفته که بی‌حجابی در صحنه اجتماع یک «فعالیت عمومی» و همانند «رشوه‌خواری» است که باید در مقابل آنها ایستاد. آیت‌الله‌ جوادی آملی نیز حرکت موسوم به «دختران خیابان انقلاب» را مخالفت با آیه ۳۱ سوره نور دانسته و گفته که اگر ما امر به معروف و نهی از منکر کنیم قطعا بی‌حجابی از بین خواهد رفت. آیت‌الله‌ سبحانی تبریزی نیز صحبت درباره اجبار یا اختیار در امر واجبی چون حجاب را بی‌معنا دانسته است. آیت‌الله‌ نوری همدانی نیز دختران موسوم به «دختران خیابان انقلاب» را «نخاله» نامید.