شبهه اهانت به مذهب به سبب قمه‌زنی

توضیح

در سایت دین‌آنلاین بحثی دیدم با عنوان «آیا عنوان وهن دین می‌تواند مستند حرمت باشد؟» که گزارشی از سخنرانی آقای سید جعفر شیرازی بود که هیچ سابقه آشنایی با ایشان ندارم و برفرض آنکه گزارش، وافی به مقصود و اشتباه در ترجمه صورت نگرفته باشد، چند نکته عرض می‌کنم: ۱. شبهه اولاً در قالب «وهن مذهب» باید مطرح باشد نه «وهن دین». چون قمه‌زنی مختص به شیعه است و عکس‌های منتشرشده از سروصورت‌های به خون‌آغشته در سایت‌های خبری که با واژه عاشورا قابل جستجو است، همه سیاه‌نمایی از مرام شیعه است،‌ هرچند که نزد استکبار جهانی می‌تواند ابزاری برای تقبیح مرام مسلمانان باشد. یعنی حتی نقطه‌ضعف ما اگر به‌پای همه مسلمانان گذاشته شود، بازهم برای آنها امتیازی در مبارزه با اسلام است. به هر صورت در شرایط فعلی ما از دو جا موردنقد هستیم: یکی از جانب اهل سنت که نمی‌توانند قمه‌زنی را برای خودشان توجیه کنند و دیگر از جانب غیرمسلمانان ‌که عمل یک مذهب را به‌پای همه امت اسلامی می‌گذارد و چه بخواهیم چه نخواهیم چنین تلقی در اذهان عمومی مردم جهان پدید می‌آید؛ مثلاً اعمال تکفیری‌ها را به‌پای مسلمانان می‌گذارند، چنانکه حادثه برج‌های دوقلو را به‌پای مسلمانان تندرو گذاشتند و افکار عمومی را برای حمله به عراق آماده کردند. بنابراین همه مذاهب باید به فکر اصل اسلام باشند و البته شیعه که خودش را برخاسته از ذات و طبیعت اسلام می‌داند و به قول شهید صدر «تشیع مولود طبیعی اسلام است» بهتر و بیشتر از دیگران باید پاسدار اسلام باشد و جلوی وهن دین را هم بگیرد.
واژه‌های کلیدی: شریعت، قمه زنی