مبانی فقهی تحزب و نگاهی به احزاب در قوانین و جامعه ایران

توضیح

خداوند انسان را با مجموعه ای از استعدادهای برجسته آفریده است که این استعدادها در اصلی اساسی به نام آزادی متبلور می شود. از سویی دیگر، انسان ها اجتماعی اند؛ یعنی به همدیگر نوعی تعهد و وابستگی دارند. این دو اصل ناسازگارنما، در کنار هم، معنای خاصی به زندگی بشر بخشیده اند. آزادی در این میان (معنای اجتماعی ـ سیاسی) دو عنوان پیدا می کند: 1 ـ تعیین سرنوشت سیاسی و مشارکت در آن 2 ـ استقلال، به اینمعنا که بعد از انتخاب حاکم، او بر آنها استیلا نمی یابد. (ر.ک هاشمی : بیان) انسان پیش از آنکه اجتماعی (Sociale) باشد، قابلیت اجتماعی شدن (sociable) را داشته است؛ بنابراین می توان از موجودات سازمان یافته ای صحبت کرد که در انجام فعالیت های خویش، از آزادی برخوردار باشند و به عنوان حزب، آزادانه در جامعه فعالیت کنند.
واژه‌‌های کلیدی: حزب، تحزب، مبانی فقهی، انتخابات، قانون، آزادی، مبانی، جامعه