برخی از نویسندگان معاصر این مسئله را تکرار میکنند که هرچه از پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ صادر میشود به دو بخش سنت تشریعی و سنت غیر تشریعی تقسیم میشود؛ آنچه الزام آور است سنت تشریعی است اما سنت غیر تشریعی الزامی نیست زیرا اساسا به قصد تشریع و قانونگذاری صادر نشده است.
پیش از بررسی و نقد این مقوله باید دو مورد بسیار مهم را به یاد داشته باشیم:
مورد نخست: باید از آغاز این مسئله واضح باشد که اصل در سخنان و کرداردهای پیامبر ـ صلی الله علیه وسلم ـ و تقریرات ایشان این است که همهاش حجت است و در مجموع مفهموم سنت نبوی را شکل میدهد که در تقریر احکام و بیان تشریعات مورد بهرهبرداری قرار میگیرد زیرا الله متعال به شکل مُطلق و غیر مقید امر به پیروی از پیامبرش نموده است بنابراین باید این مسئله را هنگام مناقشهٔ این مقوله به یاد داشت....