پژوهشی فقهی در بیع مصحف از منظر آیت الله خویی و امام خمینی

توضیح

قرآن کریم در مباحث فقهی دارای احکام خاصی است که برخی از این احکام نیازمند بررسی های دقیق فقهی است. یکی از این احکام « خرید و فرش قرآن» است که در مسائل فقهی در دو موضوع مختلف بحث شده است: خرید و فروش به مسلمان، خرید و فروش به کافر. اقوال و ادله در اینجا مختلف و گاهی متعارض است. نگارنده بعد از بررسی و استقصاء کامل در اقوال و ادله فقها به این نتیجه رسیده قول حق با کسانی است که قائل به جواز خرید و فروش قرآن شده اند و ادله قائلین به حرمت از متانت برخوردار نیست. مهمترین ادله قائلین به حرمت بیع مصحف به مسلمانان، روایات است که با ضعف سند همراه است مضافاً که روایات دال بر جواز از صحت و دلالت آشکار برخوردار است. در ادله حرمت بیع مصحف به کافر نیز مهمترین دلیل آیه نفی سبیل و حدیث اعتلا است که با بررسی مشخص می شود این ادله دلالتی بر حرمت بیع مصحف ندارد. در این مقاله سعی شده از استدلال های مرحوم خویی و امام خمینی در بررسی جواز بهره گیری شود. البته در برخی موارد استدلالهای امام خمینی - به خاطر نگاه منظومه ای به مسأله و دقت در دیگر آموزه های دینی- کاملتر جلوه می کند.
لذا ما این مسأله را از منظر این دو فقیه بررسی کرده و این قول را مقبول می دانیم.
واژه‌های کلیدی: بیع، شراء، مصاحف، قرآن، مسلم، کافر