«امنیت» و «عدالت» از ابهامآمیزترین و چالش برانگیزترین اصطلاحات حوزۀ مطالعات علوم انسانی است. شاید یکی از دلایل این ابهام و مناقشه، مُشکّک بودن این دو اصطلاح باشد؛ بدین معنا که هم عدالت و هم امنیت مقولههایی ذومراتب هستند و سطوح و جلوههای مختلفی را در برمیگیرند. پرداختن به رابطۀ این دو مفهوم و نحوۀ تعاملی که در عرصۀ تصمیمسازی و تصمیمگیریهای کلان اجتماعی بین عدالت و امنیت برقرار است، از ابتدییترین تصمیماتی است که هر نظام سیاسی باید نسبت به آن اظهار نظر کند، چرا که این امر تأثیری مستقیم بر امنیت ملی کشور دارد. در این پژوهش ضمن توجه دادن به مراتب، سطوح و موضوعات امنیت و عدالت، و با تکیه بر مفهومشناسیِ دوباره «عدالت»، تبیینی نوین از ارتباط عدالت و امنیت ارائه شده است. براین اساس، نه عدالت مانعی بر سر راه امنیت است و نه امنیت مانع عدالت، بلکه عدالت در یک مفهوم زمینهساز امنیت است و در مفهومی دیگر، نتیجه و ثمرۀ توجه به امنیت.
واژههای کلیدی: عدالت صوری، عدالت ماهوی، امنیت قضایی، امنیت عمومی.