عنوان
الگوی اسلامی رسانه‌های خدمتگزارد دولتی، نظریه مقاصد شریعت در سیاستگذاری رسانه
نویسنده
اصطلاحنامه
رسانه ها (رای‍ان‍ه) (Media) | رسانه های گروهی -- جنبه های اجتماعی (Mass media -- Social aspects) | رسانه های گروهی -- جنبه های سیاسی (Mass media -- Political aspects) | رسانه های گروهی -- جنبه های مذهبی -- اسلام (Mass media -- Religious apsects -- Islam) | رسانه های گروهی (فقه) (Mass media (Islamic law)) | سیاست گذاری (Policy sciences) | طریقت و شریعت (Tariqat and shari’at) | فقه مقاصدی (Maqāṣid (Islamic law)) | مسوولیت اجتماعی (Social Responsibility)
ناشر
چهارمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، بهار 1394، ص.: 1-14.
تاریخ نشر
1394
توضیح
هدف این مقاله تئوری پردازی رسانه اسلامی است و بر آنست با به کارگیری نظریه مقاصد شریعت در سیاستگذاری رسانه ای به این مهم دست یابد رسانه اسلامی رسانه ای است که ملاحظات و ملحوظات خود را در راستای مقاصد شریعت میبیند. از آنجایی که رسانه های عمومی به عنوان ساز و کاری است که با بیشترین ارتباط دارای بیشترین مخاطب است، لذا اهتمام و دست یابی به رسانه اسلامی یکی از وجوه جامعه پیشرفته اسلامی .است فلذا در این مقاله سعی شده در راستای نزدیک شدن به اصل چهارم قانون اساسی یعنی حاکمیت اصل شرعی بودن کلیه (قوانین و دور شدن از استبداد اکثریت، نظریه مقاصد شریعت را دست کم با شش مقصد شرعی حفظ نفس حفظ ،عقل حفظ آبرو حفظ ،مال حفظ دین و حفظ نسل در سیاستگذاری رسانه ای به کار گیریم برای نیل به این مهم هم مدل مسئولیت اجتماعی رسانه ها به عنوان چارچوبی که سیاستگذاری در آن اعمال میشود به کار گرفته شده است با این پشتوانه نظری این پژوهش به این پرسش پاسخ میدهد که آیا کلان نظریه مقاصد شریعت به عنوان نظریه ای دینی توان تشریع رسانه های خدمتگذار دولتی را دارد؟ روش تحقیق در این مقاله کتابخانهای و اسنادی و روش مأخوذ در نتیجه گیری تحلیل علی لایه ای است نتیجه این که نظریه مقاصد شریعت تشریع رسانه های خدمتگذار دولتی را محقق میسازد فلذا با توجه به این نتیجه پیشنهاد میگردد سیاستهای کلان رسانه ای در راستای مقاصد کلان شریعت و ممیزی و هدف گذاری محصولات سمعی و بصری در راستای وسایل و مقاصد جزئی شریعت باشد.
واژه های کلیدی: فقه رسانه، مقاصد شریعت، مسئولیت اجتماعی.