امکان سنجی تصحیح فقهی فروش استقراضی سهام

توضیح

پیشرفت اقتصادی بدون توسعه بازار مالی و ابزارهای آن دست نیافتنی به نظر می‌رسد. یکی از ابزارهای بازار مالی، فروش استقراضی سهام یعنی فروش اوراق بهاداری است که فروشنده مالک آن نیست، می‌باشد. این مقاله پژوهشی میان رشته‌ای است که به روش فقهی به بررسی این ابزار و تبیین جایگزین مناسب برای آن می‌باشد. هرچند این ابزار مصداق اجاره، بیع، وکالت، ودیعه و عاریه نبوده و اشکالهای اکل مال به باطل بودن و غرر بر آن وارد نیست و مصداق قرض ربوی بوده و باطل است. در بخش بعدی اثبات می‌گردد راهکارهای پیشنهادی معامله نقد و سلف و وکالت مشروط نیز به دلیل پیچیدگی و اشکالهای شرعی، با مقتضای فروش اقساطی سهام تطابق کافی ندارد. راهکار پیشنهادی این مقاله، عقد نسیه با شرط ضمانت است که جهت ضمانت نیز از عقد رهن کمک گرفته می شود. این روش موافق با مبانی فقهی شیعه و عامه بوده و از این رو قابلیت طرح در کشورهای اسلامی و بازارهای بین المللی را دارد. همچنین پایین بودن هزینه معاملات به دلیل سادگی و معین بودن از محاسن این روش است.
واژه‌های کلیدی: فروش استقراضی سهام، ربا، بازار مالی، بیع نسیه