امکان سنجی فقهی استفاده از روش تأمین مالی افزایش مالیات (TIF) در طرح های زیربنایی حمل و نقل ایران

توضیح

یکی از چالش‎های اصلی طرح‎های زیربنائی حمل‎ونقل، تأمین مالی است. بنابراین، همواره این بخش نیازمند نوآوری‎های مالی به‌‎منظور طراحی ابزارها و نهادهای مالی جدید جهت تأمین مالی خود است. در ایران، توسعه طرح‎های زیربنائی حمل‎و نقل به‎ دلیل اتکای این بخش به منابع دولتی، با چالش مواجه است و با وجود ظرفیت‎های بالای بخش حمل‎ونقل، منابع مالی کافی جهت توسعه زیرساخت‎های حمل‎ونقل وجود ندارد از این‎رو، وزارت راه‎ و شهرسازی به‌‎عنوان مهم‎ترین نهاد سیاست‎گذاری توسعه طرح‎های زیربنائی در کشور همواره با کمبود منابع مالی مواجه می‎باشد و همواره به ‎دنبال جذب مشارکت بخش خصوصی جهت سرمایه‎گذاری در توسعه طرح‎های زیربنائی است.
یکی از پیش‎نیازهای لازم برای مشارکت بخش خصوصی در توسعه طرح‎های زیربنائی، ارائه راه‎حل‎ها و ابزارهای مالی مناسب است که این ابزارها براساس نوآوری‎های مالی و متناسب با نیاز بخش حمل‎ونقل طراحی شده باشند. روش افزایش مالیات یکی از ابزارهای مالی طراحی شده برای تأمین مالی بخش حمل‎ونقل است که می‌تواند جهت تأمین مالی توسعه طرح‎های زیربنائی به‌کار گرفته شود. این مقاله در صدد است به روش توصیفی تحلیلی و براساس فقه امامیه و متناسب با قوانین و مقررات بازار سرمایه ایران و نیاز بخش حمل‎ونقل، ابزار مالی روش افزایش مالیات (TIF) را معرفی نماید.
واژه‌های کلیدی: طرح‌های زیربنایی حمل‌و‌نقل، تأمین مالی، تأمین مالی اسلامی، ابزار مالی اسلامی، تأمین مالی افزایش مالیات (TIF).