اﺻﻮل ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ در ﻣﺨﺎﺻﻤﺎت ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ در ﻣﻌﺎﻫﺪات ﺑﯿﻦ‌اﻟﻤﻠﻠﯽ

توضیح

ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ در ﻣﻌﻨﯽ ﮐﺴﺐ اﺧﺒﺎر و اﻃﻼﻋﺎت ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ ﺑﺮای دﺷﻤﻦ ﺑﻪ ﮐﺎر ﻣﯽرود. ﺑﺎ ﺗﻮﺟﻪ ﺑﻪ ﺗﻌﺎرﺿﺎت ﻣﻨﺎﻓﻊ ﮐﺸﻮرﻫﺎ اﻣﺮوزه ﻣﺨﺎﺻﻤﺎت ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ ﺑﻪ ﯾﮏ اﻣﺮ ﻏﯿﺮ ﻗﺎﺑﻞ ﭘﯿﺸﮕﯿﺮی ﺗﺒﺪﯾﻞ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﯾﮑﯽ از ارﮐﺎن ﻣﻬﻢ ﭘﯿﺮوزی در ﻣﺨﺎﺻﻤﺎت ﻣﺴﻠﺤﺎﻧﻪ اﺳﺖ. ﺑﻪ دﻟﯿﻞ ﻫﻤﯿﻦ اﻫﻤﯿﺖ اﺳﺖ ﮐﻪ ﺣﻘﻮق ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻞ ﻧﻪ ﺗﻨﻬﺎ ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ را ﺑﻪ رﺳﻤﯿﺖ ﺷﻨﺎﺧﺘﻪ اﺳﺖ ﺑﻠﮑﻪ ﻗﻮاﻋﺪی را ﺑﺮای ﺗﻌﺮﯾﻒ و ﺗﻨﻈﯿﻢ اﯾﻦ ﭘﺪﯾﺪه اﯾﺠﺎد ﻧﻤﻮده اﺳﺖ. اﮐﺜﺮ ﻗﺮﯾﺐ ﺑﻪ اﺗﻔﺎق ﻣﻌﺎﻫﺪات ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ ﮐﻪ در اﯾﻦ زﻣﯿﻨﻪ اﯾﺠﺎد ﺷﺪهاﻧﺪ، رﯾﺸﻪ در ﻋﺮف ﻫﺎی ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ دارﻧﺪ. ﻣﻌﺎﻫﺪات ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ از ﯾﮏ ﻃﺮف ﻫﯿﭻ ﮔﻮﻧﻪ ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺘﯽ ﺑﺮای دوﻟﺖﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﮐﺮدهاﻧﺪ در ﻧﻈﺮ ﻧﮕﺮﻓﺘﻪ اﺳﺖ و از ﺳﻮﯾﯽ دﯾﮕﺮ ﺟﺎﺳﻮﺳﺎن را دارای ﻣﺴﺌﻮﻟﯿﺖ داﻧﺴﺘﻪ و ﻗﺎﻧﻮن ﺳﺮزﻣﯿﻨﯽ ﮐﻪ ﻋﻠﯿﻪ آن ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ ﻧﻤ دهاﻧﺪ را ﺣﺎﮐﻢ ﺑﺮ ﻣﺤﺎﮐﻤﻪ وی داﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ ﻣﻌﺎﻫﺪات ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ در ﺳﺮزﻣﯿﻦ ﻫﺎی ﺑﯽ ﻃﺮف را راﻓﻊ ﺑﯽ ﻃﺮﻓﯽ دوﻟﺖ ﺎی ﺑﯽ ﻃﺮف ﻧﺪاﻧﺴﺘﻪ اﺳﺖ. در ﻣﻌﺎﻫﺪات ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ، اﺻﻞ ﻋﺪم ﺟﺎﺳﻮﺳﯽ اﺳﺖ ﻣﮕﺮ اﯾﻨﮑﻪ ﺛﺎﺑﺖ ﺷﻮد ﮐﻪ اﻓﺮاد ﺑﻪ ﺻﻮرت ﭘﻨﻬﺎﻧﯽ، اﺧﺒﺎری را ﺑﺮای دوﻟﺖ دﺷﻤﻦ ﺟﻤﻊ آوری ﻧﻤﻮده اﻧﺪ.
وازه های کلیدی: جاسوس، مخاصمات مسلحانه، ﻣﻌﺎﻫﺪات ﺑﯿﻦ اﻟﻤﻠﻠﯽ