بازجستی در ویژگیهای فقهی و حقوقی سرمایه در عقد مضاربه
فصلنامه مطالعات فقه و حقوق اسلامی، بهار 1392، شماره 7، ص.: 7-28.
1392
به موجب ماده 546 قانون مدنی مضاربه عقدی است که به موجب آن احد متعاملین، سرمایه می دهد با قید اینکه طرف دیگر با آن تجارت کرده و در سود آن شریک باشند. سرمایه، کار عامل و سهیم شدن در سود ارکان عقد مزبور را تشکیل می دهند. در منابع فقهی و حقوقی دیدگاه مشهور بر آن است که سرمایه باید عین، وجه نقد، معلوم و معین باشد. مقاله حاضر با بررسی مستندات شروط مزبور، معلوم و معین بودن سرمایه را لازم دانسته اما عین بودن سرمایه را در فقه و حقوق و وجه نقد بودن آن را در فقه از شروط صحت مضاربه تلقی نمی کند. منظور از وجه نقد خصوص پول رایج کشور نیست بلکه ارزهـای خـارجی را نیز شامل می شود.
واژههای کلیدی: مضاربه، سرمایه، دین، منفعت، عین، وجه نقد
بازیابی پسورد
پسورد شما به ایمیل شما ارسال خواهد شد