توضیح

یادداشت: عنوان انگلیسی: Media Representation of Infanticide by the Father and Demands for the Necessity of Reviewing the Legal Sentence
مجازات قتل عمدی فرزند توسط پدر مطابق با قانون مجازات اسلامی ایران، اخذِ دیه و تعزیر است. در فقه اسلامی، حکم ممنوعیت قصاص پدر موافقان و مخالفانی دارد، قانون‌گذار در این مورد با تمایل به سمت موافقان، حکم عدم قصاص پدر را چهره‌ای قانونی و رسمی بخشیده و یکی از شرایط قصاص نفس را اِنتفای رابطه ابوت بین قاتل و مقتول عنوان کرده است. حکم قانونی فوق که همواره مورد اعتراض و انتقاد حقوق‌دانان کیفری قرار گرفته، تاکنون موفق به تغییر اراده و نظر قانون‌گذار در این مورد نشده است‌. با توجه به گسترش رسانه‌های جمعی، افکار عمومی به‌شدت تحت تأثیر بازنمایی رسانه‌ای در مورد فرزندکشی به دست پدر قرار دارد و اغلب توسط رسانه‌ها از وقوع چنین جنایاتی مطلع می‌شود. بازنمایی رسانه‌ای از جنایات می‌تواند باعث تکرار آن در جامعه شود و افکار عمومی را دچار ترس و وحشت کند؛ بنابراین می‌توان گفت بازنمایی رسانه‌ای از جنایت این قدرت را دارد که به افکار عمومی در زمینه تغییر حکم قانونی معافیت پدر از مجازات در جنایت فرزندکشی جهت داده و آن را به سمت درخواست تغییر آن از سوی قانون‌گذار هدایت کند. آگاهی افراد از عدم قصاص پدر توسط رسانه‌ها پیامدهایی به دنبال دارد که ضرورت‌ بازنگری در این باب را ایجاب می‌کند. به نظر می‌رسد می‌توان از باب بازاندیشی و با کمک گرفتن از متخصصان علوم فقهی نسبت به تعدیل و توجیه حکم قانونی ممنوعیت قصاص پدر در صورت قتل عمدی فرزند تجدیدنظر کرد و قانون‌گذار را به سمت تغییر آن ترغیب کرد. این پژوهش با استناد به منابع کتابخانه‌ای و پایگاه‌های خبری به روش توصیفی ـ تحلیلی انجام شده است.
واژه‌های کلیدی: بازنمایی رسانه‌ای، فرزندکشی، ممنوعیت قصاص پدر، افکار عمومی، فرزندکشی در فقه اسلامی.