عنوان
بازکاوی جایگاه سیاحت و گردشگری در اسلام
نویسنده
اصطلاحنامه
گردشگری -- جنبه های قرآنی (Tourism -- Qur'anic teaching) | گردشگری -- جنبه های مذهبی -- اسلام (Tourism -- Religious aspects -- Islam) | گردشگری (Tourism) | مسافرت -- آداب و رسوم -- جنبه های مذهبی -- اسلام (Travel etiquette -- Religious aspects -- Islam) | مسافرت -- جنبه های مذهبی -- اسلام -- احادیث (Travel -- Religious aspects -- Islam -- Hadiths) | مسافرت -- جنبه های مذهبی -- اسلام (Travel -- Religious aspects -- Islam)
ناشر
فصلنامه پژوهش‌های گردشگری و توسعه پایدار، زمستان 1399، شماره 12، ص.: 9-20.
تاریخ نشر
1399
توضیح
مسلمانان طی قرون و اعصار، به مناطق گوناگون زمین سفرهای زیادی داشته و به نگاشتن گزارشهایی درباره این سفرها اقدام کرده اند. وجود کتب بیشمار در زمینه های تاریخ، جغرافی، ادیان، آداب و رسوم و نیز سفرنامه ها موید این گفته است. اسباب و علل گوناگون همچون مهاجرت، دانش اندوزی، تجارت و کسب درآمد، حج و زیارت، شناخت شهرها و کشورها، ماجراجویی، مساحی و دریافت خراج و جمع آوری جزیه و مالیات، تبلیغ دین و بالاخره ماموریتها و مراودات سیاسی این سفرها را باعث شده است. از نتایج این سفرها میتوان به رشد اقتصادی، علمی، اخالقی و ایجاد نشاط و رفع خستگی روحی مسافران اشاره کنیم. هدف نویسندگان در نگارش این مقاله برآن است که با روش توصیفی- تحلیلی، به بازکاوی جایگاه سیاحت و گردشگری در دین مقدس اسلام پرداخته و از سوی دیگر با توجه به دستورات دین مقدس اسلام یعنی سخن حضرت باری و سیره معصومان (ع)، آداب و فواید آن را تبیین کنند. با توجه به آموزه های قرآن کریم و احادیث منقول از پیشوایان معصوم (ع) به نظر میرسد که سیاحت و گردشگری به مثابه سفرهای زیارتی، جایگاه ویژه و ارزشمندی در دین اسلام دارد.
واژه‌های کلیدی: سفر، اسلام، گردشگری، آداب سفر، فواید سفر.