عنوان
بررسی آیات ارتداد در تفاسیر فریقین
نویسنده
ناشر
فصلنامه پژوهشهای تفسیر تطبیقی، خرداد ۱۳۹۵، شماره ۳، ص.: ۱۴۷-۱۵۸.
تاریخ نشر
۱۳۹۵
توضیح
گستره مفهومی واژه ارتداد در قرآن کریم عام تر از مفهوم ارتداد فقهی است و از حیث سیاق و ترکیب عبارات با ذکر قیود شرطی در پاره ای از آیات نیز جنبه حکمی می یابد. از این رو, برخی از مفسران فریقین با استناد به اطلاقات ادله توبه بر این باورند که توبه مرتد مطلقا مجاز و اقتضاء دارد که مورد پذیرش واقع شود و این اطلاق اعم از آن است که مرتد به معنای فطری باشد یا ملی و یا ارتداد از جانب مذکر باشد یا مونث و یا آنکه کفر وی با نیت یا با گفتاری کفرآمیز و یا با کاری کفرآور محقق شود. لکن گروهی دیگر از مفسران فریقین قائل به تفصیل شده اند. از آنجا که منشا اصلی اختلاف در صدور احکام ارتداد که مترتب بر مجازات های دنیوی و اخروی است, هم می تواند ناشی از اختلاف مبنایی باشد و هم ریشه در شیوه استنباط از آیات مربوطه داشته باشد, این پژوهش با روش توصیف و تحلیل محتوا, در صدد است ضمن بررسی اهم آرای تفسیری فریقین, راه حل مناسبی در برون رفت این تعارض نیز ارائه نماید.
واژههای کلیدی: ارتداد، مرتد، مفسران اهل سنت، مفسران شیعه.