بررسی تطبیقی مدل‌های عملیاتی کارت اعتباری در بانکداری اسلامی

توضیح

مقاله پیش رو که با روش توصیفی تحلیلی به دنبال بررسی تطبیقی راهکارهای ارائه شده به وسیله بانک‌های معروف اسلامی برای استفاده از کارت اعتباری است و در این جهت مدل‌های عملیاتی طراحی شده براساس قراردادهای بیع العینه،تورق، اجاره، کفالت و مرابحه را از دید معیارهای مشروعیت، جامعیت،کارایی و هم‌سویی با اقتصاد واقعی،بررسی کرده و به دنبال اثبات این فرضیه است که با توجه به معیارهای چهارگانه،طراحی کارت اعتباری براساس قرارداد مرابحه نسبت به دیگر مدل‌ها مزیت دارد و می‌تواند تمام نیازهای اعتباری مشتریان برای خرید انواع کالاها و خدمات را به‌صورت مشروع،کارا و واقعی پوشش دهد. این مدل ساده‌ترین نوع ساختار عملیاتی را دارد و در آن از دو قرارداد اجرت خدماتی و قرض‌الحسنه استفاده می‌شود،به این بیان که بانک ناشر بعد از بررسی اعتبار مشتری و صدور کارت،متعهد می‌شود مبلغ مورد نیاز دارنده کارت برای خرید کالا و خدمات را از راه کارت به وی قرض‌الحسنه دهد و در برابر ارائه خدمات الکترونیکی و بانکی،اجرت (کارمزد) دریافت کند. 5. در این روش امکان تقسیط بدهی وجود ندارد به این معنا که دارنده کارت بعد از خرید کالاها و خدمات و پرداخت قیمت آنها به وسیله قرض‌الحسنه اعطایی بانک، برای بازپرداخت بدهی خود به بانک فقط با دو گزینه روبه‌رو است: الف) تا پایان فرصت تنفس،کل قیمت کالاها و خدمات خریداری‌شده را یک‌جا تصفیه کند: ب) اگر در فرصت تنفس پرداخت نکرد،مشمول وجه التزام شود و این در حالی است که به تجربه ثابت شده بخش فراوانی از دارندگان کارت اعتباری نمی‌توانند در فرصت تنفس تسویه کنند.
واژه‌های کلیدی: کارت های اعتباری، فقه اسلامی، بانکداری اسلامی