بررسی جواز جراحی پلاستیک در فقه امامیه و حقوق کیفری ایران

توضیح

چکیده:
امروزه یکی از واقعیت های پزشکی، مساله اعمال جراحی پلاستیک است که شامل دو قسم جراحی ترمیمی و جراحی زیبایی میشود. در نظام حقوق کیفری ایران ، تنها حکم کلی اعمال جراحی یا طبی بیان شده است که یکی از شرایط اساسی رفع مسئوولیت کیفری پزشک ، مشروع بودن اعمال مذکور میباشد (بند «ج » ماده ١٥٨ قانون مجازات اسلامی ١٣٩٢)؛ اما در خصوص جواز و یا عدم جواز عملیات جراحی پلاستیک هیچ حکم صریحی در قوانین و مقررات ایران وجود ندارد. بنابراین ، یکی از ابهام ها و چالش های اساسی در این باره ، مساله جواز و یا عدم جواز شرعی اشکال مختلف جراحی پلاستیک است که در فقه اسلام نیز در این باره دیدگاه های متفاوتی وجود دارد. در این نوشتار، با بررسی مفاهیم اساسی و دیدگاه های علمای شیعه و عامه درباره جواز و یا عدم جواز شرعی جراحی پلاستیک و همچنین ، شرایط ایجاد و رفع مسوولیت کیفری از پزشک ناشی از آن ، چنین نتیجه گیری شده است که در نظام حقوق کیفری ایران با توجه به نظر مشهور فقهای امامیه و دلایل دیگر میتوان کلیه ی اشکال جراحی پلاستیک را با رعایت قیود و شرایطی جزو اعمال جراحی مشروع و مباح تلقی کرد.
واژه های کلیدی: شرعی، جراحی زیبایی، جراحی پلاستیک، جراحی ترمیمی، عملیات جراحی