عنوان
بررسی حجیت آزمایش دی ان ای (DNA) در نفی نسب
نویسنده
اصطلاحنامه
اماره (حقوق) -- ایران (Presumptions-- Iran) | اماره (فقه) (Presumtions (Islamic law)) | حجیت (فقه) (Authoritativeness (Islamic law)) | دی ان ا (DNA) | قاعده فراش (Farash formula (Islamic law)) | لعان (Mutual Cursing (Unilateral Legal Acts)) | نسب شناسی ژنتیکی (Genetic genealogy) | نفی نسب
ناشر
فصلنامه حقوق خصوصی، بهار و تابستان 1392، شماره 1، ص.: 139-158.
تاریخ نشر
1392
توضیح
بی گمان شارع و قانون گذار نسبت به حفظ نسب اشخاص اهتمام ویژه ای داشته است, تا جایی که در فقه امامیه از ضعیف ترین ادله مانند قرعه نیز در موارد معینی برای اثبات نسب کمک گرفته شده است. بدین ترتیب ارزش و اعتبار روش های دقیق علمی همچون آزمایش دی ان ای در اثبات نسب روشن و آشکار است, ولی نکته قابل تامل اعتبارسنجی چنین روش هایی در زمینه نفی نسب است, چرا که شارع مقدس بر مبنای فلسفه حفظ و ثبات نظام خانواده, نسبت به نفی نسب و راه های اعمال آن سختگیری و دقت ویژه ای اعمال کرده است. پژوهش حاضر به تحقیق درباره این مهم پرداخته است که با توجه به حصری بودن راه نفی نسب به لعان, اطمینان حاصل از آزمایش دی ان ای در نفی نسب به لحاظ شرعی و قانونی فاقد اعتبار و حجیت است.
واژههای کلیدی:نفی نسب، دی ان ای، اماره فراش، لعان