بررسی حقوقی امکان الزام اشخاص به تزریق واکسن (کرونا) در نظام حقوقی ایران

توضیح

یادداشت: عنوان انگلیسی: Legal Review of the Possibility of Forcing People to Inject Vaccines (Corona Virus) in Iran's Legal System
زمینه و هدف: حق بر سلامتی و رفاه عمومی یکی از حقوق مسلم بشری است که دولت موظف به تأمین آن و وسایل مربوط به آن است. واکسیناسیون عمومی یکی از ابزارهای مهم این حق است. واکسیناسیون در شرایط خاص همراه با تعیین ضمانت‌های اجرایی کیفری و مدنی الزامی است. در پژوهش به بررسی حقوقی امکان الزام اشخاص به تزریق واکسن (کرونا) در نظام حقوقی ایران خواهیم پرداخت.
روش: این تحقیق از نوع نظری بوده و ‌روش آن به صورت توصیفی ـ تحلیلی می‌‏باشد و ابزار جمع‌‏آوری اطلاعات به صورت کتابخانه‏‌ای و با مراجعه به اسناد، کتب و مقالات صورت گرفته است.
ملاحظات اخلاقی: در تمام مراحل نگارش پژوهش حاضر، ضمن رعایت اصالت متون، صداقت و امانتداری رعایت شده است.
یافته‌ها: الزام به تزریق واکسن سابقه‌ای طولانی دارد و در طول تاریخ، در جوامع مختلف در زمان شیوع بیماری‌های همه‌گیر مشاهده شده است. با ظهور ویروس کرونا در جهان و لزوم پایان‌دادن به این بیماری همه‌گیر خطرناک، کشورهای مختلف جهان، از جمله نظام حقوقی ایران به سمت اجرای سازوکارهای «واکسیناسیون اجباری» رفته‌اند.
نتیجه‌گیری: نظام حقوقی ایران در قالب ستادی به نام ستاد ملی مبارزه با کرونا، مسئولیت تصویب و ابلاغ مقررات مختلف، از جمله الزام به تزریق واکسن را بر عهده دارد. در این میان، بسیاری از موافقان و مخالفان درباره امکان این الزام بحث کرده‌اند. مخالفان این مصوبه از اختیارات ستاد ملی مقابله با کرونا، حق آزادی، حریم خصوصی و حاکمیت احترام و رد واکسیناسیون اجباری استناد کرده‌اند. طرفداران این موضوع نیز به اصل رفاه و منفعت، منافع جمعی، اصل بی‌ضرری و مردسالاری قانونی اشاره می‌کنند که مبنای جرم‌انگاری نیز محسوب می‌شود.
واژه های کلیدی: کرونا، واکسیناسیون اجباری، ستاد کرونا، الزام، تزریق، واکسن، حق بر سلامت.